Fight against Love

თავი7

-უბრალოდ არვიცი რაგითხრა......შენი აზრით ჩვენი გრძნობები მყარიაა??

-ჰაჰ იცი რასგეტყვიი შენ მთელი  სიცოცხლის მანძილზე ჩემი ღიმილის ავტორი იყავი....არშემეძლო ერთი დღე მაინც არ მენახა შენი ფოტო ან სიმღერა არ მომესმინა.....ცხოვრებაზე მეტად მიყვარხაარ უბრალოდ ამაყივარ მაგრამ უძლურიი.....

-შენ??? ჩემი გული სიხარულით აავსე დაგინახე თუარა ეს რაგრძნობაიყო ვერგეტყვი უბრალოსბძალიან კარგი გტძნობა მქონდა....

-მე ის გოგო ვარ ვისაც კილომეტრების მოშორებით შენი ჩახუტება მინდოდა‒ამ დროს კი ხელებზე ხელებს ვუჭერ და ცრემლები გადმომდის.

-ეიი რამოხდა ბიჭებოო??-ამბობს თაე

-ოპს არვიცი‒სიტყვას უბრუნებს ჰობი

ამ დროს ჩვენც შემოვედით ოთახში იმ მიზეზით რომ რამე არ ეეჭვათ, თუმცა ყველაფერი უნდა იცოდნენ

-ეიჰჰ სადიყავით?‒გვკითხა თაემ

-არსად უბრალოდ რაღაცაზე დალაპარაკრაკება უნდოდა ჯიმინს‒უცებ მივაყარე

-აფორიაქებული ხარ მართლა არაფერი მომხდარაა??

-არა არა დამიჯერეთ კარგადვართ

-ნწნწ ესე არ გამოვა რაღაც მოხდა ხოვიცი

-არათქო-დაუყვირე

-ხალხო ეხა იტყვით თუარა......
(უცებ გულში გამახაენდა ჩემი მეგობარი მისი ბიასი თაეა აუუ ისე მართალი ყოფილა რა ჯინიანია ეს ბავშვი)

-ხოომ კარგი მოგიყვები‒თქვა ჯიმინმა

-ხო....მაიცაა რაა??? შანსი არაა

-კიკი არის‒თქვა თაეს სიცილით

-ამმმ ესეგი.....‒და ამ დროს ჯიმინი მე მიყურებს

-ოოოო ჯიმინ‒ეს თქვა თუარა მონიმ ავილეწე სიცილით სულ ოოო ჯიმინს როგორ უდა უძახოდეს

-ხო მონი რაარი??

-რადა ვიცი აქ რაცხდება??

-რახდება რო

-რადა ერთმანეთი გიყვართ ხო გვრიტებო??