"Seni çok özlüyorum
Yardım edemezsin,aşığım
Sensiz bir gün yağmursuz bir yıla benziyor.."
---------------
"Evet..Zain ya.Şimdi hatırladın mı?"
Yatakta dik konuma geldim.
"Neden gittin?"
"Bu sorunun cevabını bilmiyorum.Ama gitmemek için çabaladım.Yine de yani ne olursa olsun 10 yaşında bir çocuk ne yapabilirdi?Beni anlıyorsun değil mi?"
"Evet anlıyorum fakat sen de beni anla.Ben senin yüzünden günlerce ağlamıştım.Bu bir çocukluk saçmalığı değil.Seni çok kötü özlemiştim.Ama şimdi sen ortaya çıkıp birden "ben geri geldim odama taşınıyorsun" diyorsun.Bu olmaz.Olamaz.Kusura bakma ama beni böyle kazanamazsın."
Kafasını anladım anlamında salladı.
"Sana zaman vereceğim ve sen de düşünceksin.Ha?"
"Düşüneceğim.Ama sana istediğin şeyin kesin olarak gerçekleşeceği konusunda onay veremem.Çünkü ağır bir yaraydı ve gelip yanımda olman yarama tuz basabilir."
"Herşey için üzgünüm benim tatlı Paris'im...Beni affedebilecek misin?"
"Konuşacağız.Daha önümde 1 ay var."
"1 ay sonra seni bulup kaybetmek en kötüsü olur."
"En kötü ihtimaller...bazen kötü olsa da doğrudur.Pişman olmazsın."
"Ama üzülürsün.Geçmişi geçmişte bırakmak en iyisi."
"En iyisi...ve en zoru."
"En mantıklısı."
"En uzun süreni."
"En mutluluk vericisi."
"Enler sonsuza kadar devam edebilir."
"Tıpkı bizim gibi.Aşkımız gibi."
"Yaş farkı gibi uzun."
"Büyük küçüğe yardım eder."
"Küçük büyüğe engel olur."
"Küçük büyüğe verilmiş bir hediyedir!"
"Büyük küçüğe verilmiş lanet bir korumadır!"
"Benle ödüllendirildin ben de senle!"
"Buradan gidiyorum!"
Odadan hızlı bir şekilde ayrıldım.Arka cebimdeki telefonumu kulağıma götürüp hızlı arama bölümüne bastım.Tabii ki ben dün gece uyurken Harry'nin telefon numarasını kaydettiğine...."SEVGİLİM" diye mi kaydetmiş!?!Pislik bir adisin Stylzie ve bunu konuşacağız!Numarayı tuşladım.1 kere çaldıktan sonra açıldı:
"Seni gidi küçük baş belam nerdesin!?Zayn sana bir sikim yaptı mı!?"
"Bağırıp durma!Sadece konuştuk.Beni alman gerekiyor."
"Bundan sonraki derslere girmedek de olur değil mi?Geliyorum bebek ve bir yere ayrılma,sakın."
Cevap vermeden telefonu kapadım.Kapımın önüne oturup Harry'i bekledim.Sanırım bir yarım saate gelir çünkü yol uzundu.Burası oldukça büyük bir kampüs.Okulunuzu düşünün ve sonra üç katı büyüklüğünü düşünün.Fakat beklediğim kadar uzun sürmedi.5-6 dk sonra burada oldu.
"Hız yapmışız?"
"Telaşlandırmışız!?"
"Üzgünüm..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Never Look Back
FanfictionMeraklı bakışlarla sordu Demetria "Peki nereye?" "LONDRA..." İşte bu gezinin hayatımı değiştireceğini tahmin bile edemezdim.Aşk,nefret,intikam,özlem,ihanet.. -ASLA GERİYE BAKMA/NEVER LOOK BACK