Seni o kadar güzel seviyorum ki senle beraberken doğuyor benim güneşim senle beraber karanlıklar aydınlanıyor bana sen bana uzun uzun baktığında ölü yapraklar canlanıyor yeniden sen her omzuma yaslanışında hayat o an anlam buluyor. Sen benim bütün ölmüş duygularımı tekrar canlandırıyorsun her seferinde seni o kadar saf ve temiz seviyorumki bir an bir şey olup birbirimizi karanlıkta kaybetcez diye korkuyorum ben sensiz yarım bir tablo gibiyim senle beraberken tamamlanıyorum sanki. Bana dünyanın en güzel yeri neresi diye soruyolar ben ise her seferinde onun yanında olduğum yer benim için dünyanın en güzel yeri diyebiliyorum. Sen benim en güzel duygularımın ismisin. Sen hayatımın en güzel anlamısın. Huzurumun adısın. Kalp diye taşıdığımsın sen..
