Rüyalar Gerçek Olsa

Tanışma

Yine olmamıştı bir iş görüşmesi daha olumsuz sonuçlanmıştı. Nisa kapıda etüt merkezine saydıra saydıra yürüyordu ne yani tecrübesi yoktu diye öğretmenlik yapamayacak mıydı? Boşuna mı okumuştu 4 yıl, boşuna mı almıştı o kadar eğitimi onlar tecrübeden sayılmıyor muydu? Bunları kendi kendine söylenip dururken her zamanki gibi sakarlığının kurbanı olup duvara çarpmıştı. Eliyle kafasını ovalarken koluna birinin dokunmasıyla irkildi kafasını kaldırınca duvara değil de bir taş yığınına çarptığını fark etti bir adım geri çekilip karşısında duran genç adama baktı. Genç adam ise kızın ona çarptıktan sonra söylenmesini tebessüm ederek izledi. Ardından kızın iyi olup olmadığını kontrol etmek için dokunmuştu kızın koluna ama koluna dokunur dokunmaz tüm bedeninden bir elektrik dalgası geçip gitmiş ve 3 ay boyunca gördüğü tüm rüyalar gözünün önünde canlanmıştı. Nisa adama aval aval bakarken kendini toparlaması gerektiğini aklına getirdi az önce olanlar da neydi adam onun koluna dokunurken neden cin çarpmış gibi hissetmişti. Buna bir anlam veremeyerek kafasını sağa sola sallayıp kendine gelmeye çalıştı. Genç adamı baştan ayağa bir kez inceledi belli ki o da iş görüşmesine gelmişti çünkü çok heyecanlı görünüyordu. Gerçi, üzerindeki takım elbisesi 1.80 lik boyu ipek gibi yumuşak ve gece gibi siyah saçları, masmavi gözleri ve yanağındaki gamzesiyle öğretmenlik için değil de modellik için gelmiş gibi duruyordu. Aman ona neydi ki ne için gelmişse gelmişti. Ama adamın afilinin bozulmaması için birkaç tavsiye verebilirdi. Genç kız, bir bilse Ayazın heyecanın iş görüşmesinden değil de ona bakmaktan kaynaklandığını birazdan vereceği tavsiyeler için hiç ağzını açar mıydı orası belli değil, Nisa adama bir adım yaklaşarak elini adamın koluna koyup "görüşme için geldiysen boşuna ümitlenme, Adamlar öğretmen değil atom mühendisi arıyorlar çünkü..." deyip adama bakmadan çıktı. Tabi arkasından bir adet şapşala dönmüş Ayaz bırakarak...