Bir gülümsedi o anda hiçbir derdim kalmazdı onu sevmekten başka. Sesine öyle dalardım ki tek çare emin olduğunu fark ederdim. Gözlerinin buğusuna yıllarca izleyebilirim diye geçirdim hep içimden. Yürüdüğün yolları ayağının degdigi kaldırım taşlarına yattığı yatağı başını koyduğu yastığı bile sevilebilir miydi bu kadar. Elbette sevilebilirdi. Ki sevdim. Sen benim son limanım, sığındığım evim.
