Medya : Anya LARAN
Babam öleli tam 5 ay olmuştu. Hala olayın şokunu atlatamıyordum. O geceki halini gördüğümde dona kalmıştım .
Bugün okuluma geri dönüyordum . Sabah erkenden kalktım ve hazırlandım . Annem aşağıdan
" Anya kahvaltı hazır kızım! "
diye bağırıyordu . Hemen çantamı aldım ve aşağı indim . Annem her zaman ki gibi beni beklerken pencereye dalmış etrafı izliyordu . Sonra benim geldiğimi anladı ve bana doğru döndü .
"Günaydın kızım ."
"Günaydın annecim ."
"Hadi kahvaltı hazır otur masaya ." dedi.
Kahvaltımı yapmaya başladım . O an dalmış ve tabakla oynuyordum . Son olanlardan sonra piskolojim bozuktu . İlk 3ay kimseyle konuşmamış ve odama kendimi kilitlemiştim . Dışardan korna sesi geliyordu evet bu servisimdi . Hemen ellerimi yıkadım , çantamı aldım , ayakkabılarımı giydim ve
" Görüşürüz anne "
diye bağırdım . Servise doğru koştum . En arkaya tam otururken herkes garip bir yüz ifadesiyle bana bakıyordu . Neden böyle tuhaf baktıklarını anlamamıştım . Kimseyi takmadım ve cama odaklandım yolu seyretmeye başladım . O anda hiç sevmediğim bir kız
"Senin için kafayı yedi diyorlardı doğruymuş ." Dedi.
" Seni yelloz kapa çeneni yoksa seni kıçına tekme atıp fırlatırım .
Piskolojimin bozuk olduğunu bildikleri için korkmuşlardı . Tabi bende istemsizce gülmüştüm . Yüzümü yola çevirdim . Çöpün kenarında eski püskü bir defter duruyordu . Belli ki eski çağlardan kalmıştı . Yanından geçtik . Okula varmıştım ama benim aklım hala o defterdeydi . Yavaşça sınıfa doğru yöneldim . Sırama oturdum ders kimyaydı . Hoca durmadan bize garip garip deneyler yaptırırdı . Bu defa evde yapmamız için bir ödev verdi .
"Yarına bu ödev hazır olacak . Getirmeyenin sözlüsü sıfır ."
Ne kadar cani bir kadındı bu . Daha sonra sınıfın kapısı tıkırdadı. Nöbetçi öğrenci anya sebre hoca seni çağırıyor. Hemen yerimden kalktım . Kapıyı açtım nöbetçi öğrenci dışarda beni bekliyordu . Beraber rehberlik öğretmeninin odasına doğru yol aldık . Kapıyı tıkladım ve içeri girdim . Hoca eliyle oturmam gereken koltuğu işaret etti . Koltuğa oturdum . Sebre hoca konuşmaya başladı .
"Nasılsın anyacım . "
"İyiyim hocam siz "
" Bende iyiyim teşekkür ederim . "
"Çok zorlu dönemlerden geçtin anya senin bu yaşadıklarının farkındaydım . "
O an gözümden bir damla yaş aktı ve anlatmaya devam etti .
"Ne zaman olursa olsun bir derdin bir sıkıntın varsa lütfen benimle paylaş anya . Lütfen içine atma , arkadaşlarının dediğinede kulak asma lütfen "
Gözyaşlarım daha da çoğalmıştı o kötü günlerim aklıma gelmişti .
" Söylemek istediğin bişey var mı ? "
" Yok hocam." Dedim.
Ve yavaşça ayağa kalktım . Tam kapıya yaklaşınca
