DANIELLA'S POV
Ang tagal tagal pero bakit wala pa rin ang bangkay ni Timothy at Strife
Nag sisisi ako sa lahat lahat dafuq ! Bakit ko kasi siya tinakwil In the first place nangako ako sa kanyang hindi ko siya iiwan
Oo nasaktan nya ako pero Tan siya pasalamat na lang ako na binalikan niya pa ako
Inuna ko pa ang mga nakita ko noon kaysa sa magiging anak namin ..Ngayon lalaki nang walang tatay ang aming anak
"daniella pwede ba akong humingi ng favor"-Tito Steffen
Tumango lang ako
"May kailangan kasi kaming tao para mabilisan ang pag dating ng bangkay ni Strife wala kasi akong mautusan na pumunta sa Garden nila Timothy alam mo naman siguro yun nadaanan niyo ni keisha yun nung pumasok kayo dito"-Tito Steffen
Tumango ako at mapait na ngumiti
Tamang tama kailangan ko na rin mag pahangin kanina pa ako umiiyak baka makasama sa kalagayan ng anak namin
Naglakad ako hanggang maka punta ako sa Garden nila
Umupo lang ako sa baba ng puno
"Anak wala na si Daddy iniwan niya ka agad tayo hindi ko pa siya nakakausap ng matino iniwan niya na tayo .Anak sira ulo rin yung daddy mo nuh"sabi ko at mahinang tumawa habang may luhang tumutulo sa pisngi ko "bakit kasi nak hindi ko pa sinabi sa Daddy mo na mahal na mahal ko pa rin siya kahit nasaktan niya ako . Sinubukan niya tayong habulin nak pero natakot si Mommy eh natakot siya na baka gawin ulit yun ni Daddy pero wala na siya ngayon hindi na natin makikita yung ngiti niyang napa pogi kung naririnig mo man ako strife I'm very very sorry."-sabi ko
Pinunasan ko yung luha ko ano ba yan ang tagal naman nung pinapaantay sa akin ni tito steffen
May lalakeng naglalakad papalapit sa akin tumayo ako mukha siya na toh
"Ikaw ba yung sinasabi ni Tito Steffen?"-tanong ko
