THIRD POV
"NO KEISHA" sigaw ni zimmity
"No, no" lahat sila na catch ni timothy si keisha bago pa ito mahulog sa hagdanan pero bumubula na ang bunganga nito
"Come on wake up baby wake up please" tinatapik ni timothy ang mukha ni keisha
"Dalhin na natin siya sa hospital" sigaw ni echo
Binuhat ni timothy si keisha at sinakay sa sasakyan ni echo si echo ang nag dri-drive
"Faster" sigaw na ni timothy
"Baby please wag mo akong iiwan wag sa gantong paraan wake up.. wake up" pagmamakaawa ni timothy sa walang malay na si keisha
"Mag hunus dili ka anak" sabi ni zimmity sa kanyang anak
"Sorry" na walang ginawa hanggang makarating sila sa hospital kung hindi mag sorry kay keisha
Pinasok na si Emergency room si keisha
"Bullshit" sigaw ni timothy at ilang beses na sinuntok ang pader
"Tama na yan anak" sigaw ni zimmity
Umupo si timothy sa floor
"Pag may nangyaring masama kay keisha hindi ko mapapatawad ang sarili ko" sabi ni timothy habang umiiyak
"What happen? Anong nangyari steven?" Tanong ng lolo ni timothy sa lahat
"Masaya ka na?Nag suicide siya at pwede siyang mamatay makukuha ko na lahat ng kayamanan niya masaya ka na" sigaw ni timothy sa lolo niya
"Bakit mo ako sinisigawan aba bastos ka kasalanan ko ba na nagkaganyan siya" sigaw ng lolo
"Oo kasalanan mo! Kasalanan mo lahat kung hindi mo ako inipit sa situation sa pagitan ng magulang ko at siya hindi ko siya iiwan alam ko oo alam ko may parte ako sa pamilyang ito kaya iniwan ko siya pero dahil doon na rape siya dahil sa akin dahil sa paglayo niya sa akin napahamak siya. Dahil sa pag iwan ko sa kanya gumulo ang buhay niya at ngayon naisip niya na lang na mag suicide. Simula sa araw na ito itaga niyo sa bato. Oras na mamatay si keisha wag na kayong aasa pang may magpapatuloy ng mga pinag hirapan niyo wag na kayong aasa pang may anak at apo pa kayong aasahan. Sisirain ko ang lahat lolo oras na nawala siya sa akin tandaan niyo yan" sigaw ni timothy
"Aba! Nagbabanta ka pang bata ka" bulyaw ng lolo niya sa kanya
"Oo nagbabanta na ako. Nabasa ko lahat ng documento lolo. Nasa akin na lahat lahat ng pinaghirapan ng mga Tan nilipat na ng daddy sa akin mula noong naging 21 ako at uulitin ko sa oras na mawala si keisha sa akin lahat ng pinaghirapan ng bawat generation ay sisirain ko" walang emosyon nitong sabi at lumabas ng hospital
"Timothy saan ka pupunta" habol sa kanya ni jarine
"Hindi ko alam" sigaw nito
Hinawakan siya ni jarine sa kamay
"Kumalma ka walang patutunguhan yang pagiging praning mo magiging mabuti ang kalagayan ni Keisha magtiwala ka lang pero kung ngayon palang masisiraan ka na ng bait ewan ko lang timothy" sabi ni Jarine
Umupo sa hagdanan si timothy at doon pinakalma ang sarili
After 5 hours
Nilipat na sa kwarto si keisha pero hindi pa din siya nagigising
"Uwi muna kami timothy balik na lang kami bukas" paalam nila Jarine
"Sige" walang gana nitong sabi
After 1 day
"Ilalagay ko na lang yung mga gamit ni keisha dito sa gilid" sabi ni echo
Hindi niya ito pinansin
"Anak magpahinga ka muna 1 araw ka nang nakaupo jan kumain ka naman" sabi ni zimmity sa kanyang anak
"Oo nga bro. Sige na umuwi ka muna matulog kami munang magbabantay kay keisha hanggang sa makabalik ka" sabi ni Aiki
"Hindi. Dito lang ako wala akong pake kung wala akong tulog kung hindi ako kumakain basta nandito ako pagkagising niya gusto ko ako ang una niyang makikita gusto ko malaman niya na kahit anong mangyari nasa tabi niya pa din ako" sabi ni timothy
3 araw ang lumipas at ganun ang ikot ng mundo ni timothy dahil hindi pa gumigising si keisha
Sa kabilang banda habang binabantayan ni timothy si keisha nakatingin si echo sa kanila
"Am I that selfish? Na hindi ko sila mabigyan ng freedom para mahalin ang isa't isa eh halata namang mahal pa din nila ang bawat isa" bulong niya sa sarili
KEISHA'S POV
Minulat ko ang mata ko at nakahinga ako ng maluwag akala ko katapusan ko na. Alam kung nasa hospital ako ngayon
"Gising ka na" bungad ni echo sa akin
"Yes babe" hirap kung sabi dry ang lalamunan ko at ang hirap gumalaw
"Sabi ko na nga hindi mo ako iiwan" sabi ko sa kanya
Umiling siya at tinuro si timothy na nakahiga sa couch
"Hindi ka niya iniwan 4 na araw kang walang malay at sa 4 na araw na yun ngayon lang matutulog yan. Hindi ka niya iniwan buong araw siyang nandito sa hospital hindi kumakain at binabantayan ka lang para sa pagising mo siya daw ang una mong makita" sabi ni echo
Tumingin ako sa kanya
"Binibigyan na kita ng laya para mahalin siya ulit keisha. I know na kahit anong gawin ko hindi ko kayang tumbasan o kahit manlang makalahati ang pagmamahal niya sayo. Mahal ka niya totoo yun kahit ako nararamdaman ko yun. Love him again keisha alam kung may pagmamahal ka pa sa puso mo para sa kanya. Sorry at naging selfish ako kung sana binigay na lang kita sa kanya nung hiniling ka niya sana hindi na pa dumating sa punto na kailangan mong magpakamatay" sabi ni echo at hawak sa magkabilang kamay ko
"No, echo i love you" sabi ko kasabay ng mga luha kung walang tigil sa pagpatak
"I know. Ramdan ko keisha" nakangiti nitong sabi "alam ko na mahal mo ako hindi nga lang katulad ng pagmamahal mo sa kanya.. aalis na ako keisha sana sa susunod na pagmamahalan niyo maging matatag na kayong totoo" sabi nito
"Echo" sigaw ko sa kanya
Habang naglalakad siya palayo
"ECHO PLEASE" sigaw ko
Nagising si timothy
"Anong nangyayari" timothy
"Mahalin mo siya timothy habang buhay" sabi ni echo sabay lumabas na sa pinto
"Echo please echooo" sigaw ko pa din
Lumapit si timothy sa akin at niyakap ako
"Shhhh stop crying I'm here" sabi nito
