That Girl in Nerdy Glasses(on-hold)

Nerdy Glasses 2

Nerdy Glasses 2

"Introduce yourself to us, Ms. Martinez" bagot na sabi sa'kin ng bagong professor namin sa harap. Professor Callaghan.

Nilingon ko lahat ng mga estudyante na nakatitig sa'kin na nag-aantay ng pag-introduce saking sarili. I can feel the judgemental stares back at me, until I caught one eyes that is very different from the students inside this room. I met his eyes, I saw interest at the same time amazement?

As I stare on his deep greyish-black eyes of him. It is like there is sparks popping from the back ground of my mind. There is a song tuning. Before I turned into embarassed and blushed, I look away from his gaze before I could make a scene here. I heaved a deep breath, close my eyes I could feel the drum rolls of my heart because of nervous.

"I-I'm Shanine Marie Martinez. 20 years old and please take care of me for the 2 years of being you my classmates"

As I finish my words, the room was filled with laughters. Undeniable laughters like I am so impossible.

"Keep on dreaming,nerd!" someone says loud and clear, everyone laugh in unison.

I was about to bowed when someone speaks. The familliar, it's the famous keil.

"Stop this nonsense. You guys are loud" he dangerously says, echoing through the whole room and every student, me and also the prof freeze from the way speaks. It is bringing command that everyone will be stop from their tracks.

He roll his eyes and says "tsk". He stand up from his seat that belong on the very back of the whole classroom. Ganun na lang yun? Bakit ibang-iba ang akto ng mga estudyante kapag siya na ang sumabat? Ganun ka ba talaga ka-taas para mapatahan mo ang mga mapang-aping dila nila?

Bumalik sa reyalidad ang prof namin at umimik "You can take your sit, Ms. Martinez"

Tumango naman ako at umupo na sa dulo sa may tabi ng bintana sa kanan. May bigla naman kumulbit sa'kin. Di ko ito nilingon. Tuloy-tuloy lamang ang pag-kulbit kaya sa kainisan ko, nilingon ko kung sino man iyon at napasigaw.

"Sheez! Your so annoying. Kanina ka pa kulbit ng kulbit!" I yelled over my lungs and tsaka ko lamang na-realized na lahat pala ay nakatingin na sa akin.

At nang titigan ko ang kanina pa nangungulit at kulbit ng kulbit sa'kin si besplen pala. Si Emily. Lumingon ako sa harap and there I saw the anger on the eyes of our prof.

"Out, Martinez. Your ruining the class!" He shouts and his voice boom loudly inside the room, anger and irritation evident on his face.

Paktay. Unang-unang araw ang pangit na agad ng image ko sa prof ko.

"Bakit ka ba kasi kulbit ng kulbit 'yan tuloy pinapalabas na ako?" bulong ko na may halong inis at dismaya.

Kumamot naman sa batok niya ang besplen ko at nagsalita "Sorry naman. Ikaw kase eh, ayaw lilingon" depensa niya.

Tumayo na ako at binitbit ang bag ko, nag-martsa ako palabas ng room habang nakatungo. Nakakahiya ka, shanine!

*

Nandito ako sa pinaka-taas ng building harvard. Sa rooftop. Ni-lock ko ito para akalain ng mga aakyat ay sarado ito at hindi binubuksan.

Umupo ako sa may bench at humingang malalim. Tumayo ako sa pagkaka-upo, tinanaw ko ang ibaba ng harvard. Wala pang mga estudyanteng nag-gagala at natambay sa may open court. Class hours pa eh. Remember pinalabas ako?

"What are you doing here?" napatigil ako sa boses na iyon. Kay Keil iyon.

A-ano ginagawa niya dito? Naalala ko, nga pala umalis siya kanina bago ako palabasin.

"I-I--" I was cut off again for the third time.

"Your not allowed here. Is there someone who told you that I am the only one who is allowed here?" sabi pa niya na may nakakatakot na matang nakatitig sa'kin.

Umatras ako ng bigla na lamang siyang papalapit sa'kin. Tinibayan ko ang aking loob at umimik.

"Ano nga 'yon? Ikaw lang ba may karapatan dito? Hah? May nakalagay ba ikaw lang ang pwede dito? Hell, none!" mahaba kong sabi.

"You have the nerve to say those words. Who are you? Do I even care 'bout you, nerd?" diniin pa niya ang word na 'nerd'

Awts naman daw. Yabang nitong lalaking 'to ah!

"Ang yabang mo! Masyado kang maangas. Oo nerd lang ako at di ko naman kailangan ng care mo para lang maka-enter ng rooftop na'to" depensa ko.

He smirks but also paid off, nagulat ako ng magsalita ka.

"Umalis ka na dito" maikli niyang sabi pero nabigla ako ng nagtagalog siya. First time huh? Ibig sabihin seryoso talaga siya. Maikling salita lamang iyon pero may force na nagtutulak sa'kin para pakinggan at sundin ang sinabi niya.

Humakbang na ang paa ko, palabas na ako ng hawakan niya ng mahigpit ang kanang braso ko. Nabigla kasi parang may kuryente dumaloy sa'kin ng hawakan niya ko. Hindi kung naramdaman niya rin iyon. Pero tingin ko naramdaman niya din because he let go of my arms, slowly.

"We're not yet done, nerd. I'm getting interested on you, huh?" he stated.

Lumabas na ako ng rooftop. That was close. Did I just messed with the capus rich-kid slash hearthrob. Gosh! I messed up.

Tinuktukan ko ang sarili ko ng ilang beses bago bumalik sa klase namin.

Pagkapasok ko wala na si Professor Callaghan. Umalis na siguro. Umupo na ako sa upuan ko, tinatad naman ako ng tanong ng besplen ko, Emily.

"Saan ka galing? Bakit ang tagal mo? Kanina pa umalis si Professor Calagyan este Callaghan. Sino kasama mo?" sunod-sunod na tanong niya kaya naman napakamoy ako sa ulo ko.

"Isa-isa lang sa naman sa tanong, besplen. Mahina na ang kalaban" sabi ko.

Napatawa naman siya at tumango.

"Okay una kong tanong. Saan ka galing?"

"Sa rooftop nagpahangin" walang gana kong sagot.

"Bakit ang tagal mo?"

I roll my eyes and speaks "Of course, what do you want me to do? Magpa-abot sa Prof"

Sandali siyang nag-isip at sinabing "Pwede rin"

"Next question, sino kasama mo?"

Doon ko naman naalala ang nangyari sa'min ni Keil. Sa rooftop.

"W-wala? D-dapat ba meron?" nabubulol kong saad at buti di napansin ni besplen na nauutal ako.

Bakit ka ba kasi nauutal, Shanine? Wala lang naman 'yon sabi ng utak ko.

Oo nga, wala lang naman iyon.

"Tara na nga sa canteen. Gutom na ako" aya niya.

Tumayo siya at sumunod naman ako palabas ng room. Nakalabas na si Besplen ng biglang may nagpatak na malagkit na bagay sa buong katawan ko. Nabasa ang bag ko pati na rin ang uniform. Napatingin ako sa aking mga kamay. Kulay dilaw.

Ano na naman ito?!

"Oh my gosh! Besplen, anong nangyari sa'yo?"

                               **

End of Nerdy Glasses 2