That Girl in Nerdy Glasses(on-hold)

Nerdy Glasses 1

Nerdy Glasses 1

This is my First day being a fourth year college. Sa wakas, makakawala na ako sa mga sakit na ibinigay nila sakin. I'm done with this bullshits. Tao din naman ako, napapagod.

Sa three years kong pagpasok sa Harvard University, kabisado ko na ang mga ugali ng bawat estudyante. Karamihan sa naririnig ko pa, bakit siya nakapasok rito? Mahirap na nga nerd pa. Mga ganun. I'm tired, I feel like my heart was already done doing everything to keep my smile on face eventhough it was fake. Pero kahit ganun nandiyan naman sa tabi ang aking pinakamamahal na ina at kaibigan.

Si Mama at Emily. Si Emily ay isang anak ng mayor. Sobrang bait niya sakin.

Natanong ko siya minsan..

Flashback

"Bakit mo naman naisipan na kaibiganin ang isang tulad kong nerd, mahirap at scholar lamng ng university na ito" nakatungo kong tanong kahit iyon ang totoo.

Napa-isip nga ako minsan. Hindi kaya may kapalit or kailangan siya sakin kaya siya nagba-bait baitan sa akin.

Tumunghay ako at nakita ko siya nakapout, I bow my head again because of maybe embarass?

"Masama na ba mangaibigan ng katulad mo?"

Napatunghay ako at nakita ko siya nakangiti sa akin, ikinakunot naman ng noo ko.

"U-uhh nothing. I was just shocked. Ang naman diyan pwede mong kaibiganin. Mayayaman pa, sikat, maganda at gwapo. The fact, your the daughter of the mayor. Bakit ako pa kinaibigan mo?" maba-bakas sa boses ko ang hiya, kaba at lungkot.

"Alam kong mabait ka di gaya ng mga elite daughters and sons na pumapasok dito. Mga plastik. Bakit ikaw ang pinili ko? Alam kong gagaan ang loob ko sa'yo at magiging mabuting makaibigan tayo" masaya niyang sabi at ngumiti ng pagkalapad-lapad.

"Sooo.? Friends?" tuloy niyang tanong, habang nag-aantay ng isasagot ko. Nakatitig lamang ito ng husto.

Huminga ako ng malalim bago pumikit at nagsalita "Bestfriends"

"Yeeyy! We're bestfriends already" nagtata-talon nitong sigaw at niyapos ako ng sobrang higpit.

"Thank yo-" I was cut off by her when she speaks.

"No. Thank you, riri"

Napabitaw ako sa kanya ng may sinabi siyang palayaw. Tumingin ako ng nagtataka sa kanya na siya namang ikanatawa niya.

"From now on, I am calling you Riri"

"Then I am also gonna give you a nickname"

Excited naman siyang tumingin sakin at nagpapadyak pa, I just chuckle.

"Ems"

"Like it!!"

Umalis na kami at nag-diretso sa canteen.

End of Flashback

Napangiti ako habang inaalala ang past namin dalawa ni Ems noong una naming pagkakakilala. Transfer siya na lumipat sa Harvard at wala din siyang kaibigan kaya siguro ako ang nilapitan niya.

I was came back from senses nang tawagin ako ni Mama.

"Anak. Maligo ka na at mabihis ng uniform mo. Kakain na tayo" sigaw ni Mama sa baba.

"Opo, mama" I yelled back.

Dali-dali kong inihanda ang uniform na susuotin ko. Uniform pa lamang alam mo na talagang elite at pang-mayaman ang university na pinapasukan ko.