Infected of Z virus.

Chapter one

Before i start my story. I just wanna say thank you for adding this in your library and sa mga hindi naman at napadaan lang? Thank you pa din😊

That's all. 😀

Enjoy reading.. 😀

(Don't forget to vote 😚 thanks 😄)  -2017

******

I wrote this story 3 years ago, and I published it but then I unpublished it.

So, I decided to publish this story again for no reason. -2020

******

"I don't want to die, Guys!!" Maarteng sigaw ni Loraine.

(Loraine, matangkad, maputi, makinis at may kahabaan ang buhok na kulay brown. Maarte, sya ang laging nag rereklamo sa grupo. May suot na ripped jeans at t-shirt na kulay green. Ang kanyang weapon ay wala, dahil palaging ang mga kasama nya ang lumalaban sa mga zombies.)

"Shut up, Loraine! Sino bang gustong mamatay?! Wala di ba?! Tsaka lalo tayong mamatay kung mag iingay ka pa dyan! So shut up." Inis kong sabi sakanya at bumalik sa sasakyan naming bigla nalang huminto habang nag babyahe kami dahil sa naubos na ang gas.

(Ako nga pala si Andrea, simpleng babae pero kapag nagalit ay mapapatago ka nalang. Minsan mabait ako, minsan hindi pero madalas ang pagiging masama ko. Kaya madalas iwasan ako ng tao.)

Kapag minalas ka nga naman oh. Dito pa talaga sa gitna ng daan kami natigil. Dahil sa inis, nasipa ko ang gulong nito.

"Chill lang, Andrea." Sabi ni Marcus.

(Marcus, gwapo, matangkad, macho, tama lang ang ilong, pang rockstar yung buhok, at malakas ang dating. Babaero, tamad, epal, mataas ang tingin sa sarili, at ang lakas mang inis. Nakasuot sya ng longsleeve na puti.)

"Chill? Nasa kalagitnaan tayo ng kamatayan tapos mag chi-chill ako? Tss.. kung pwede lang. I already do that. *roll eyes*"

"Guys, she's right we don't have a fucking time to chill here." Sabi ni Dustin habang pinapagpag ang puwetan. "We need to find some safe place to stay before it gets dark and tomorrow we will also find gas station or convenience store."

(Dustin, matangkad, maputi, matangos ang ilong, at macho. Tahimik lang ito, masungit laging seryoso,  at laging nasusunod. Sya narin yung tinuturing naming leader. Nakasuot sya ng pantalon at black jacket.)

Si Dustin ang pinaka matanda samin. 22 years old na kasi sya. Si Franco naman ay 20. Samantalang kami nila, Matteo, Jeremy at ni Marcus ay 19. Si Sabrina naman, at Loraine ay 18.

"Okay, Dustin." pabebeng sabi ni Loraine.

Iww.. see? Nagawa nya pang lumandi sa ganitong sitwasyon!

"So, where are we going?" Tanong naman ni Jeremy.

(Jeremy, bestfriend namin ni Sab. May isa pa kaming bestfriend eh kaso wala na sya. Si Jeremy ay gwapo, maputi, matangos rin ang ilong, at ganun din kay Dustin. Kaso si Jeremy ay mapang-asar, pero kapag seryosobg usapan sumeseryoso narin sya, magaling magjoke, friendly, at matalino. Nakasuot sya ngayon ng pantalon at t-shirt na kulay orange.)

"Don't you hear what Dustin said? Maghahanap nga tayo eh! So it means we still don't know yet. *roll eyes*" Maarte paring sabi ni Loraine.

"Ha-ha. I heard what he said. I mean is which way are we heading to. If it is the left or the right one."

"Tsss.. K! *flip hair*" Sabi nito tsaka lumakad palapit sa sasakyan kung saan natutulog si Matteo. Napagod kasi itong mag maneho kaya pinatulog muna namin.