TEHLİKELİ AŞK

13.BÖLÜM-SINIR-

RENYA'NIN GÖZÜNDEN
Sabah olmuştu ve ben ilk kez alarmsız kalkmanın şokundaydım.
Ama dikkatimi çekense üzerimdeki ağırlıktı.Dün gece uyurken üzerimde yük olduğunu hissetmiyodum.

Kafamı hafifçe kaldırdım ve üzerime baktım.İnanmıyorum hayatımın büyük şoklarından birini yaşıyorum,üzerimdeki ince çeketimin üzerinde hayal ettiğim gibi bi çeket.Bu Ateş,ben, ahh dilim resmen tutulmuştu.Ateş bana çeketini mi veriş?

Evet evet aynen öyleydi Ateş bana çeketini vermişti.Sırf ben üşümiyim diye üzerime örtmüş,egosunu yenmiş resmen yaaahaa.

Tam elimi çekete götürecektim ki hayatımın ikinci şoklarından birini yaşıyorum.Kalbim daha önce attıklarından kat ve kat daha hızlı atmaya başladı.Ben hayatıda sadece,ahh Renya bırak geçmişi hatırlamayı.Ateş in elini tutuyorum diğer elimse Ateşin kafasının altında ve dahası bir bacağım Ateşin üzerinde inanmıyorum.

Aramızda sınır falan kalmamış,kafamı Ateş in suratına bi anlık çevirdim tamam,tamam bu günün şokları hiç bitmeyecek.
Ateş öylece bana bakıyordu.Aramızda çok az bi mesafe vardı,resmen nefeslerimiz bir birimzi buluyodu.Benim panik halimi izleyen Ateş in dudağı kıvrılmıştı.Kesinlikle gülmemek için kendini zor tutuyodu.

Aklım ve hormonlarım birbirinden bağımsızlık ilan etmişti.
Tanrım aklım kendimi toparlayıp onu pataklamayı hormolarımsa tam da şu an Ateş in dudaklarına yapışmam için beni zorluyodu.

Bense kendi bağımsızlığımı ilan etmiş öylece kalakalmış bi şekilde Ateş e bakıyodum.Daha önce onu hiç bukadar yakından görmemiştim.Bu kadar yakın olmamız bizi engellememişti bile ne kendimizi geri itiyoduk nede anı bozuyoduk.

Yeni yeni çıkmış sakalları,daha öncekine göre dağılmış saçlarıyla rasmen hala yakışıklı olabilirmi bi insan.Ahh şu an kendimi bi piskopada kaptırıyodum,dışarıya göre daha sert olan adam kadınlara karşı gayet normal bi adam olabilirmiydi?

Evet çünkü Ateş öyleydi.Hayatım bi yana o bi yandaydı sanki ama içim beni engelliyodu.Belkide adım atsa şu an biz birbirimizden çelinmiycez ama egosunda vez geçmiyodu,malesef bende.Düşüncelerimden çıkmamı sağlayan Cansu ysa bağırmaya başlamıştı.Kafamı çevirdim ve böcek diye bağırıyodu.Ahhh Cansu seni geberticem...

Sadece düşüncelerimi değil,anı,duruşumuzu,bakışlarımızı...
Bozan kız ikimizde Cansu nun çığırmasıyla irlinmiştik.Ben ve o kendimizi toparladık.şu an aramızda her zamanki gibi up uzun bi mesafe vardi.

Uyandığımda ortamızdan giden sınır,artık Ateş ve benim aramız metreler katımıştı.
Ya neden açılamıyoruz birbirimize anlamıyorum.İlk adım erkeklerden geğir genelde ama bu adam tam bir öküz.Ama benim öküzüm.

Birden kendimi gülmemle buldum.Acaba Ateş benim içimden geçen düşüncelerimi bilse ne yapardı çok merak ediyorum.

Gözlerimi Ateş e yeniden çevirdiğimde gözlerini ovaladığını gördüm.Bu kadar sessizlik yeter.Benim için yaptığı fedarkarlığı görmezden gelerek çeketini kafasına fırlattım.Fedakarlık dediğimde egosunu bıtakıp çeketini bana vermesi.Yani biliyorum Egosunu çok taktım ama inamın bana kendinden önce egosu geliyo ve bana böyle bişey yapması...Ayy seviyo kesin.

Seviyomu acaba???

Yüzümdeki gülücükşeri fark ettiğimde ciddi bi şeilde Ateş e döndüm ve "sınrı geçmişsin."

Kafasındaki çeketi eline aldı ve "ben seninleyken sınırları tanıyamıyorum ki"

"Ne?"yüzümde tebessüm oluştuğunu fark ediyorum hatta şu an sırıtıyorum ama kendimi bu sefer kasmıycam.