Evin içi dışından da güzeldi ve çok daha genişdi. Ben bunları düşünürken kadın" Önce seninle bir konuşalım. Gel salona geçelim." O önde , ben arkada salona geçerken gözüm saate takıldı.Oha saat bildiğin 10:30 ben o kadar uyumuş muyum? Kadın koltuğa oturdu eliyle karşısındaki koltuğu göstererek "sen de otursana canım." gösterdiği yere gidip oturdum. Kadın beni dikkatle inceliyordu. Kadının gözlerinde ki sevgi tuhafıma gidiyordu. Sokakta gördüğü birine hem de ilk defa gördüğü birine çok iyi davranıyordu. "Kızım, benim adım Derya. Şimdi anlat bakalım her şeyi. Adın ne, kaç yaşındasın evden neden kaçtın?." bende başladım anlatmaya "Adım Zeynep, 17 yaşındayım. Benim küçüklüğümden beri ailem zorla bana istediklerini yaptırırlardı. Bazen döverler, odaya hapsedip günlerce aç-susuz bıraktıkları da olur. Bu yaşıma kadar sabrettim ama artık dayanamadım. Dün öyle bir şey istedilerki orada daha fazla kalamazdım."Ben bunları söylerken kadın öfkeyle suratıma bakıyordu. Sanırım bana yapılanlara sinirlendi. Daha fazla dayanamayıp gözyaşlarımı serbest bıraktığımda kadının suratındaki öfke yerini yumuşak bir ifadeye bıraktı. Yanıma gelip " Ah canım sana böyle ne istediler de evden kaçtın?" "Be-beni 50 yaşında biriy-le evlendirmek istediler. O adam aileme bir sürü para vermiş." Kadının yüzünü tekrar sert bir ifade aldı."Ahh, bunlar nasıl insanlar böyle. Kaçmakla iyi ettin de ya başına bir şey gelseydi?" " Geldi zaten az daha sarhoşun teki yüzünden ..." daha fazlasını getiremeden hıçkırıklarla ağlamaya başladım.Kadın bana sıkı sıkı sarılıp bir yandan da sırtımı sıvazlıyordu"geçti canım, geçti." Sonra benden ayrılıp "Ben seni çok sevdim bizimle kalmak ister misin?" O an ne diyeceğimi bilemedim. Kadın bu sözleri söylerken gözleri parlıyordu. O an ağzımdan "Nasıl yani?" Kelimesi döküldü. Kadın" Bak canım bizim gençken küçük bir bebeğimiz olmuştu. Küçük bir kız çocuğuydu ama o zamanlar durumumuz olmadığından başka bir aileye vermek zorunda kaldık. Bu zamana kadar hiç görmedim onu. Şuan yanımda olsaydı seninle yaşıt olacaktı. Ayrıca yeğenimle de aynı gün de doğmuştu. Ben seni çok sevdim. Kızımın yerine koydum aynı onun gibi kokuyorsun. Lütfen teklifimi kabul et." Burada kalmak ister miydim? Yepyeni bir hayata, bembeyaz bir sayfa açabilir miydim? Bence yapabilirdim." Neden olmasın." Kadının bir an gözleri parladı. O an aklıma bir soru geldi." Şeyy efendim siz beni kabul ediyorsunuz ama ya kocanız beni kabul etmezse?" "Bak biz zaten yeni bir çocuk istiyorduk ama o bebeğimizden sonra bir daha olmadı bizde evlat edinecektik peki bu kişi neden sen olmayasın, hem seni bana çeken bir şey var sende.Seni kendi kızım olsrak görüyorum. Kızım olmanı istiyorum." " Ben eşinizi evde göremredim yok galiba." Derya- artık ona adıyla hitap edicem- tam ağzını açmış bir şey diyecekti ki telefonu çaldı. Telefonda ' Tarık' yazıyordu.Derya bana gülerek " iyi insan lafının üzerine ararmış" diyip telofonu açtı.
"Gerçekten mi"
(.................)
"Evet sana bir şey söylemem gerek"
(..................)
"O zaman sen gelince öğrenirsin"
(..................)
"Görüşürüz"
Derya bana dönüp " Akşam Ankara' dan dönmüş olacak. Gelince sizi tanıştıracağım." Bende ona umut dolu gözlerle bakıyordum. Ne kadar iyi bir aileye gelmiştim ben ama şunu söylemek gerekirse onları bana çeken bir şey var.
