Medya: Mert
Biraz daha sarıldıktan sonra ayrıldık.
Amine"eeeh yeter bu kadar duygusallık hadi aşşağıya inelim."dedi ve benide peşinden sürükleyerek odadan çıkardı.
Aşşağıya indiğimizde annem ve babam telaşlı telaşlı bir şeyler konuşuyorlardı. Amine ve bende onları dinliyorduk.
Babam " Zeynep'i bize vermek istemiyorlar. Polise gideriz,dava açarïz diyorlar. Kızımızı bize vermiyorlar."
Anneme baktığımda ağlıyordu."peki ne yapıcaz ben kızımı o cehenneme bir daha gönderemem bir daha o hatayı yapamam bir şeyler yap tarık."
Duyduklarıma inanamıyordum ya da inanmak istemiyordum. Ne yani ben o eve geri mi dönecektim. Olmaz hayatta olmaz ben bir daha o eve gidemem.
Amine "Zeynep ağlama eniştem bir yolunu bulur."
Amine diyene kadar fark etmediğim göz yaşlarım daha da hızlandı. "Olmaz ben o eve bir daha gidemem." diye bağırdım. Bu arada babam ve annem bizi fark etmişti.
Babam yanıma gelerek " seni onların eline vermicez kızım. Asla vermicez." biraz durduktan sonra devam etti. " saat geç oldu hadi gidin yatın Amine'nin yan odası senin için hazırlandı."
Gözlerim bir anlık anneme kaydı. Ağlamaktan kızarmış gözleri ile bana bana çaresizlikle bakıyordu. Gözlerimi annemden ayırarak titreyen bacaklarımla yukarı çıktım. Amine kendi odasına girince bende kendi odama girdim. Çaresizlik ve korku içinde yatağıma girdim. Daha fazla dayanamayarak kendimi karanlığa bıraktım.
# # # # # # # #
Gözlerimi açtığımda o evdeydim. Ne yani bunların hepsi rüyamıydı. Ama o kadar gerçekçiydi ki. Keşke hiç uyanmasaydım bütün o olanlar gerçek olsaydı.
Biraz ilerleyip kapıya gittim. Açmaya çalıştım ama olmadı. Bir kez daha denedim ama olmadı.
Bir kaç ses ardından kilit sesleri ve kapı açıldı. Gelen annemdi ama rüyama göre üvey annemdi.
"Ben sana çok yüz verdim. Senin iyi bir derse ihtiyacın var. Sen yalnız olmaya ve acı çekmeye mahkumsun anladınmı. Ha bu arada bir daha evden kaçıp annenin yanına kaçarsan fena olur. Biraz sonra olacaklardan daha kötüsü." deyip acı bir kahkaha attı.
Ne yani rüyam gerçekmiydi. Bütün o olanlar. Peki ben buraya geri nasıl gelmiştim ki. İçeriye giren üvey abimle düşüncelerimden sıyrıldım. Beni hep döverdi. Şimdi olacağı gibi. Ben geri geri kaçarken o üstüme üstüme geliyordu.
"Gel lan buraya sen ne hakla evden kaçarsın. Seni alamazmıyız sandın. Heh. Kemallede en kısa zamanda evleneceksin. Ama önce temiz bir dayağı hak ettin." deyip kolumdan tuttu ve kuvvetlice bir tokat attı. Yere düşüp kafamı duvara çarptım. Kanıyordu. Yavaş yavaş gözlerime perde inerken daha fazla dayanamadın ve kendimi karanlığa bıraktım.
# # # # # # # #
"Hayııırr" ah olamaz kabus görmüşüm. Ah tanrım çok kötüydü. Yastığıma baktığımda sırılsıklamdı sanırım ağlamıştım. Ama şunu biliyorum ki ben bu evde daha fazla durmaya devam edersem o aileye geri dönmek zorunda kalırdım. Ben o cehennem ailesinin yanına bir daha gitmek istemiyorum.
Bir hışımla yataktan kalkarak küçük spor bir çantaya bir kaç eşya tıkışdırdım üzerimide değiştirdikten sonra çıktım. Amine'nin odasına girdiğimde mışıl mışıl uyuyordu. Salak ben can çekişyim o bebekler gibi uyusun.
Nerden bilsin senin can çekiştiğini mal.
Offf neden haklısın sen iç ses defol.
Fısıldayarak"pişt Amine uyansana lan."
"Hıh ne"
" Amine ben gidiyorum."
"Güle güle. Hı ne nereye kızım yatıp zıbarsana sen."
Hala gözleri kapalı yatıyordu.
"Off Amine evden kaçıyorum."
"NEE!!"
Hemen Amine'nin ağzını kapattım. Mal bu kız ya bağırıyor.
"Kızım mal mısın ne diye bağırıyon."
"Ya sen öyle kaçmak falb deyince işte hsa bu arada nereye gidiyon." deyip yatağa geri yattı.
"Allah Allah kızım sen olayın ciddiyetini hala kavrayamadın sanırım. Ben diyorum gidiyorum diyorum."
Yataktan doğrulup "he Zeynep anladım ne kızıyon yaa." biraz düşünüp " bende" dedi.
"Ne bende."
"Off bende geliyorum diyorum. Seni gecenin bu saatinde yalnız gönderemem."
"Emin misin seni böyle bir şeye sürüklemeye hakkım yok."
"Emin değilim Amineyim."
"Allahım bana yardım et şu kıza da akıl fikir ver."
"Hazırlanıyorum bekle."
# # # # # # #
Ahh süslü Amine yanına neler alıyor ya. Şunlara bak kremler,makyaj malzemeleri, şampuanlar, jeller ahh buna daha fazla dayanamıcam.
"Amine farkıbdamısın evden kaçıyoruz lan tatile gitmiyoruz."
"Öff nereye gidicez, ne kadsar kalıcaz bilmiyoruz değilmi o yüzden kapa çeneni."
Ahh bu kız, acaba yanıma almasamıydım.
"Hadi hazırım ben."
"Hele şükür."
Sessizce merdivenleri inip kapıdan çıktık.
# # # # # # #
Amine"ye arkadaşımın evine gideceğimizi söyledim. Kardelen benim en yakın arkadaşım. Her şeyimi bilir. Ayrıca tek arkadaşım. Çünkü eski ailem arkadaşlarım olsun istemedi. Ama kardelen çok başka beni çok seviyor bende onu seviyorum. İşte gelmiştik. Beb durunca Amine'de durdu.
" burası mı? Güzelmiş."
Kardele'nin evi 2 katlı bahçeli çok güzel bir evdir. Kapının önüne gelip zile basıp bekledik. Bizi uykulu gözlerle 3 kız karşıladı. Biri kardelendi onu biliyorum ama diğer iki kızı tanımıyorum. Üstünde geceliklerle,ellerinde tava ayrı bir ironiydiler zaten.
