Oh my goodness! It's realm, its a gold!
"Gold bars!my. God!"napahawaka ako sa magkabilang pisngi ko. I want to scream. Scream of excitement, happiness. My heart beats faster. Goodness! This can't be real!
Napasampal pa ako sa pisngi ko. I did everything just to make sure this is not a dream.
"Hindi ako nananaginip."
Napahawak ako sa isang gold bar na nakasiksik dito sa lupa. Mukhang nahulog ako sa bangin at yung wall ng bangin ay may gold bars. May lima akong nakita at kinapa ko pa ang katabi nitong lupa. Nagulat ako ng matanggal ang mga lupa and revealed another gold bars.
May habang 7 inches at may lapad na di kumulang sa 4 inches at ang kapal ay 3 inches. Makapal at mabigat ang isang gold bar. Parang chocolate bar na malaki at yellow ang kulay.
May 20 gold bars akong nakita at sa tingin ko marami pa ito kaya tinaggal ko ang mga lupa at doon ko naman na realize na nakalagay ang mga ito sa isang gold chest or sa isang wooden box at napaglipasan na ng maraming panahon dahil sa nakiisa sa lupa ang wooden box.
Narration
Napaupo si Aqua at sumandal sa lupa kung saan ang mga gold bars. Kailangan niyang mag-isip dahil maraming bagay ang tumatakbo sa isip niya. Ang tungkol sa nangyari kagabi at ngayon. Pero ang nangingibabaw sa lahat ay ang pagkadiskubre niya sa mga gold bars at kung ano ang gagawin niya sa mga ito.
Pagkalipas ng isang oras ay napagdesisyonan niyang kailangan niya munang makaalis sa lugar na iyon. Kaya naman hinarangan niya muli ang nga golf bars ng mga branches at mga dahon. Naglagay din siya ng palatandaan. Sinikap niyang alalahanin ang nangyari at ng maalala niyang siya'y nahulog sa bangin, siya'y umakyat sa isang malaking kahoy at sa wakas ay nakaakyat siya mula sa bangin na iyon. Nilalagyan niya ng mga palatandaan ang dinadaanan niya gamit ang mga sanga ng kahoy. Umakyat siya sa bangin na isa kung saan siya nagpagulong-gulong. Naging madulas ang mga ibang dinaanan niya dahil sa ulan kagabi. Buti na lamang at umaga na kaya maliwanag na rin ang kakahoyan. Sa pagkakaalala niya, ang daan ay nasa labas lamang at malaking parte ng kakahuyan ang daanan ng sasakyan at nasa east 'yon. Para malsman kung saan ang east ay hinananap niya ang araw at kung saan ang araw ay siyang kaniyang sinundan. Sun rises from the east and sun set at the west.
May mahigit dalawa at kalahati ang paglalakad niya hanggang sa nakalabas na rin siya sa wakas at nasa daan na siya.
Aqua sighed in relief and she pants for her breath. Nagpahinga muna ito bago naglakad muli papunta sa north. Sa pagkakaalala niya kasi, kung haharap siya sa kakahuyan kung saan siya galing, ang pinanggalingan nila ay sa right hand niya so ang tutunguhin niya ang ang left direction niya which is the north. (Gets??)
Aqua's POV
Damn it. Kanina LA ako naglalakad dito. Napansin ko rin ang pagtaas ng temperature ng araw ay ang position nito. Bakit wala pang sasajyan?
"Waahhhhh!"sigaw ko. Nagsisigaw ako at naglilibangang pakinggan ang echo ng sigaw ko.
Napatigil na lang ako ng may makita akong bus sa di kalayuan kaya napatakbo ako kaagad papunta doon. Nakahinto ang sasakyan at nasa labas ang ibang pasahero. Nasiraan yata sila ng gulong dahil may mga nag-aayos sa labas.
Sa wakas ay may masasakyan na rin ako. Lumapit ako sa mga tao doon at binasa ang card board na nasa harap ng bus kung ano ang nakasulat na lugar. 'Baguio' ang nakalagay. Partas ang tatak ng bus at may aircon kaya close ang bus.
"Excuse me po. Matanong po sana kung dadaan ba ito sa bayan ng Rosales?"tanong ko sa isang ale at may mga lalaki din.
"Ay bakit anak? Taga Rosales ka ba?"tanong niya.
"Opo."sagot ko.
"Oo, dadaan ito sa Rosales pero bakit nag-iisa ka dito? At bakit naglalakad ka? Napakalayo ng mga kabayanan at mga bahay dito."she exclaimed. I told her what did Sandra and those men did but not about the gold.
After nilang naayos ang gulong ay nakisakay na ako. Luckily, the driver pitied me and let me in so I can go home.
Sandra, here I come. You'll definitely regret what you've done to me. Isipin ko pa lang ang tungkol sa gold bars, napapangiti na ako ng malapad.
I know my chapters are short. I made it short kasi ayokong maging long. Nabobored kasi ako kapag marami at baka mawalan ako ng gana but I'll try yo make it longer for the few next chapters. Wala pa naman kasi talaga tayo sa main na plot nito. Nahihirapan kasi akong magsimula nito kaya sinimulan ko sa pagkabata niya kahit na ang nasa utak ko talaga ay ang present life na niya as an adult.
But you can also help me and criticize mg work.
Please don't forget to press the star button below and also you can follow me and comment and share.
You can ask me too to follow back you.
