"Maybe we're perfect strangers,
maybe it's not forever,
maybe the love will change us,
maybe we'll stay together"
__________
🔼Νέα ιστορία στα ελληνικά! Εκτεταμένη περίληψη στο πρώτο κεφάλαιο!
(Αργές ανανεώσεις!)
__________
🔼Κύρια ιδέα και επίσημ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
--🌻--
"When you were young and your heart was an open book You used to say live and let live you know you did you know you did you know you did But if this ever changing world in which we live in Makes you give in and cry Say live and let die Live and let die"
Live and let die συνέχιζε να μουρμουρίζει, ενώ καυτά δάκρυα κυλούσαν στα ελαφρώς κοκκινισμένα μάγουλα της. Τόπος προσγείωσης το κιτρινισμένο φύλλο πάνω στο οποίο αποτύπωνε τα βάσανα της.
Οι αναμνήσεις τής είχαν ξαναχτυπήσει την πόρτα και λόγω όσων συνέβησαν το πρωί, ένιωσε αδύναμη να τους αντισταθεί από το να εισβάλουν απρόσκλητες στο μυαλό της. Μερίδιο ευθύνης, ωστόσο, αναλογούσε και στο ίδιο μιας και δεν είχε βαρεθεί να τις φιλοξενεί τα βράδια.
Η καρδιά της συνέχιζε να πάλλεται πάνω από μια φορές το δευτερόλεπτο. Αντίθεση, σκέφτηκε μιας και εξωτερικά, αν τα μάτια της είχαν συγκρατήσει ισχυρά τα δάκρυα στους αδένες τους, θα έμοιαζε ατάραχη.
Η νύχτα τη ξαναβρήκε ευάλωτη όμως προτίμησε το βουβό κλάμα, καθώς έτσι πίστευε πως θα μπορούσε να βλέπει καλύτερα τι γράφει, τι ζωγραφίζει. Δεν ήταν πλέον ένα "ανοιχτό βιβλίο" που ο καθένας θα μπορούσε να ξεφύλλιζε, όπως πριν μια δεκαετία, αφού δεν μπορούσε πλέον να μιλά για τα προβλήματα της στον καθένα. Δεν ήταν πλέον το μικρό κοριτσάκι που θα φώλιαζε στην αγκαλιά του πατέρα της για να βρει ζεστασιά, να νιώσει προστασία και να ευχαριστηθεί με όλη της την ψυχή τα χάδια του.
Όταν, πια, δεν βρίσκει το ψυχικό σθένος να μην κλάψει, επιλέγει να κάθεται στο πεζούλι του μεγάλου παραθύρου της με ένα μπλοκ ζωγραφικής στα χέρια της, για να αποτυπώνει τα συναισθήματα της με ζωγραφιές, ίσως και με λέξεις -σε μορφή ποιήματος- κάποιες φορές, ενώ παράλληλα ταυτίζεται με τους στίχους των τραγουδιών του αγαπημένου της-μακράν καλύτερου συγκροτήματος, όπως λέει και η ίδια, Guns n' Roses. Για κάθε περίσταση, υπάρχει και ένα τραγούδι τους που της παρέχει την καλύτερη συντροφιά μέχρι το ξημέρωμα.
