Fotoğraftaki Arthur'dur
Nefes, sanki ölümün nefesi gibiydi.İstemsizce arkamı döndüm bu bu nasıl yani? Nasıl Arthur olabilirdi ki.İnanamıyordum geri geri gitmeye başladım. Hafiften elini uzataraka "Korkuttuysam özür dilerim ben sadece korkutmadan gelmeye çalışmıştım ama işe yaramadı galiba cidden çok özür dilerim" dedi. Başım dönmeye başlamıştı,elimi başıma götürdüm ve düşücek gibi olurken beni tuttu.Elleri çok sıcaktı,sanki kışın o sıcak yorganın altında ısınmanın huzuru gibiydi.Ellerini hissedince korkularım gitti ama hala başım dönüyordu.Beni kucağına aldı.Bir kaç dakika sonra eve gelmiştik.Bi saniye bi hata var bu çocuk benim evimi nerden biliyordu,nasıl bulabildi inanamıyorum.Zili çaldı ve annem açtı.Bi sessizlik oluştuktan sonra sessizliği Arthur bozdu "bayan Stan beni görünce korktu ve bayıldı,sizce rüyalarıyla ilgisi var mıdır?" "tamam Arthur içeri getir onu bi bakalım" dedi. Bi saniye nasıl ya annem tanıyor muydun bu çocuğu? Ne yani kardeşim falan mı çıkıcak,şaşırmam.
Arthur'dan
Bi anda bayılır gibi olmuştu ne yapacağımı şaşırdım böyle gelememliydim yanına.Rüyalarındaki gibi geldiğim için kendime kızıyordum.Düşüyordu tuttum onu,kucağıma aldım.Bir an kokusu geldi burnumun en derinliklerine.İnsanlar sevdiklerine melek derler ve bazı şeyler yakıştırırlar ama bu kız,Mila gerçekten bir melekti,herşeyi ile.Gerçekleri anlattığımda ne olucak hiçbir fikrim yok ama şu masum,saf kıza nasıl böyle bişey anlatırım,nasıl kaldırır bilmiyorum.
Evine getirdim Bayan Sta açtı kapıyı şaşırmamıştı sanki bişeyler söylememi bekliyodu.Evet,onunla tanışıyorduk.Onun içi dünyaya indiğimden beri tanışıyorduk.O çok iyi bi anne oldu Mila'ya başkası olamazdı dedim hep... Onu kanepeye bıraktığımda gözleri kısıldı ve birşeyleri anlamaya çalışıyordu sanki.O kadar saf bi güzelliği vardı ki...
———————————————————————————
Uyanmıştım,tam olarak olmasada.Görüş açım yavaş yavaş netleşiyordu.Yanımda Arthur vardı ve bana bakıyordu ve annem ise mutfaktaydı. "Biraz daha iyi misin?" Dedi evet anlamında başımı salladım.Annem su ve ağrı kesici getirdi,içtim."siz biraz konuşun çocuklar,tatlım bişey lazım olursa ben içerdeyim" dedi. Kendimi durduramayarak "evimi nerden biliyosun,annemi nerden tanıyosun,niye öyle yaklaştın,kimsin sen..." "Mila tamam sakin ol herşeyi anlatıcam senden tek birşey isticem sakince beni dinle" susmuştum,sakinliği beni sinir etmişti."Mila ben seni 5 yıldır takip ediyorum,rüyaların da bunun kanıtı gibi bişey rüyalarında gördüğün o nefes ben değilim ama o duyduğun seni korumaya çalışan ses bendim Mila..." "ne nasıl yani sapık falan mısın sen?" "Sapık mı? Sana rüyalarındaki kişiyim diyorum ve sen sapık kısmına mı takılıyosun" dedi ve güldü,sanki kendini tutuyordu kahkaha atmamak için.Gerçek şu ki utanmıştım,gerçekten saçmaydı ve istemsizce bende sırıttım. "Neyse devam edelim kısaca ben senin koruyucunum" "iyi de neden koruyorsun beni?" "Aslında baştan anlatmam gerekiyor belli ki sonraya bırakamicaz.Mila sen cennetten dünyaya gönderildin,tanrı seni dünyaya gönderdi ve beni de sana göz kulak olmam için gönderdi" "şaka mı yapıyorsun sen deli falan mısın? Eğer öyleyse çık git evimden" "hayır Mila ben ciddiyim sen dünyaya gönderildiğinden beri annele iletişim halindeyiz" "halindeyiz derken melek misin sen ya da siz?" "Evet Mila,aslında sende bir melek sayılırsın" "peki bu dediklerin gerçekse tanrı beni neden dünyaya gönderdi" "Gerçek annen Mila cennetteki meleklerden biriydi,şeytanın cennete girme hikayesini duymuşsundur,şeytan cennete girdiğinde annen ona uydu aslında zorunda kaldı çünkü seninle tehdit etti.Annen aslında doğrusunu yaptı ve tanrıya danıştı tanrı ise seni dünyaya göndererek şeytandan uzaklaştırdı.Annen ise şeytana uyup tanrıdan yardım isteyinde bulunduğunu öğrenince kin tuttu ve annen tanrının kolları altındayken bişey yapamadığı için seni hedef aldı ve bunun anneni daha çok acı çektireceğini biliyordu" " nasıl gerçek annem,ne diyosun sen sen ciddi misin bunlar gerçek mi?" Ağlamaklı sesle diyebileceğim tek şeyleri dedikten sonra odaya annem girdi ve "hepsi doğru Mila" inanamıyordum...Arkadaşlar çok uzun olduğu için devamını 3. Bölüme yazmaya karar verdim.Umarım beğenmişsinizdir :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cennetten Düşmüş Melek
FantasyBen Mila 16 yaşındayım.Hayatım çok güzeldi... Taki gerçekler yavaş yavaş beni bulana kadar.Hayatım anlamadığım kısımlara gidiyor.Artık ne olduğumu bilmiyorum.Ama bana dedikleri tek şey: "sen cenetten düştün Mila.Tanrı, o seni dünyaya gönderdi" Kafa...