Kan ve Sanat

1. Bölüm

     Evet, gidiyor.. Tıpkı planlarımın yolunda gittiği gibi. Daha fazla hava tüketmemesi için gençlerin bu durumda olması daha iyi.

    Anlamadığım tek nokta herkesin bunlara canlı gözüyle bakması. Onlar benim için sadece kırmızı mürekkebi ifade etmekten başka bir duygu barındırmıyor.

    Ara sokağa girmesinden daha yolunda giden bir şey varsa oda bugünün cumartesi olması. Yarın arkadaşım Cedric in doğum günü. Aslında doğum günleri bana son derece anlamsız gelse de bi yandan insanları gözlemlemek hoşuma gidiyor. İyi biri mi? Kötü biri mi?

    Herneyse.. Kurban binaya giriyor, yada "girmeye çalışıyor" desem daha doğru. Çünkü onu izleyen büyük bi tehlike var. Bu işte uzmanım çünkü yapılacak her şeye alışkınım. Bayılt, arabaya at, eve getir, ez, kanlarından kurbanın zarar verdigi kişilerin portresini çiz...

    Merak etmeyin tabiki arabayla ezicek kadar piskopat değilim.. Sadece press makinesini kurbanın üstünde oyuncak olarak kullanıyorum. Kanlarından portreleride tabiki satmıyorum. Hobi. Bu sadece ne kadar kötü gibi gözüksede iyiliği sanata dönüştürmek.

    Kurban Nicholas Hall.. Zamanında tecavüzden yargılanıp çok fazla zaman geçmeden serbest bırakıldı. Aynı havayı solumamıza daha fazla izin veremem..

    İşim bitince Cedric e anlamsız herkesin beğenip sevindiği 'hediye' adlı şeyden almaya çıkıyorum. Hediyelerden hic anlamadığım gerçeğini göz önünde bulunduruyorum. Buda beni sinirlendiriyor. Çabuk sinirlenen ve çılgın bir yapım var. Kurallarıma bağlıyım.

1-) Sevgili yok.
2-) Acımak yok.
3-) Güven yok.
4-) Asla kendine zarar verme.!

   Normal lanet bi insanın beyninde sürekli hayaller canlanırken benim beynimde sadece bu kelimeler canlanıyor. İşin garip kısmı bundan rahatsız olmuyorum..

    Hediye kısmını şimdilik atlasamda hemen portreyemi başlasam diyorum.. Gereksiz insanlardan daha çok nefret ettigim şey boş yere zaman kaybı..