32. BÖLÜM

38 7 0
                                    

1 hafta sonra

Seda hastaneden çıktığından beri Abhi ağzından laf almaya çalışıyordu ama Seda inatla kimin kaçırdığını söylemiyordu.

"Seda.Seni kim kaçırdı?"

Seda sıkıntıyla nefes verdi.

"Abhi.Daha kaç kere söylemem lazım?Adamın yüzünü hatırlamıyorum."

"Biraz zorla-"

"Abhi yeter.Hatırlamıyorum işte."

O sırada Aditi hanım herkesi toplantı salonuna beklediğini söylemişti.Tüm büro toplantı odasına toplanınca Aditi hanım yanında bir adamla gelmişti.

"Arkadaşlar.Sizlere bir haberim var.Müdürümüz Bay Rasai istifa etti ve yerine yeni birini gönderdi.Yeni müdürümüz Bay Raghavan Datta'ya merhaba deyin."

Raghavan öne çıkıp herkese selam vermişti.

"Merhaba."

"Siz tanışın.Benim yapacak işlerim var.Tekrar hoşgeldin Raghavan." deyip elini sıktı Aditi hanım ve dışarı çıktı.

"Benim adım Raghav.Bana adımla hitap edebilirsiniz.Efendim yada başka bir şey değil.Çünkü yeni şeyleri sizlerden öğreneceğim.Sizlerden çok etkilendim.Aramızda yaş farkı olabilir ama bu kafa yapısı açısından da farklı olduğumuz anlamına gelmez."

O sırada gözleri Sedaya takılmıştı.Onu görünce istemsizce gülümsedi.Aklına o gün gelmişti.

"Seda."

Seda gülerek ayağa kalkmıştı.

"Yine gitmeyeceksin değil mi?"

"Efendim aslında Seda..." diyecekken Sanju Raghav onun sözünü kesti.

"Sana soran olmadı.Büyükler konuşurken susmalısınız."

Tüm ekip kaşlarını çatmış ona bakıyordu.

"Baban sana bunu öğretmedi mi?"

"Evet efendim." dedi Lucky. Raghav'ın bakışları ona dönmüştü.

"Harika bir büro.Herkes aynı dili konuşuyor.Adın ne?"

"Lucky." dedi kafasını başka tarafa çevirerek.

"Ayağa kalk.Tam adın?"

"Lakshman Prasad Sharma."

Raghav oturmasını işaret edince Seda da oturacaktı ki onu tekrar kaldırdı. 

"Seda.Çok zeki görünüyorsun.Disiplinlisin de.Neden onlara nasıl davranacaklarını öğretmiyorsun?Her neyse.Burada olduğuma göre bunu artık ben yapabilirim."

"Raghav.Oturabilir miyim efendim?"

Raghav gülümseyip kafasını sallayınca Seda yerine oturmuştu.

Toplantı odasından çıktıklarında Rahul Elifsunun yanına gelmişti.

"Elifsu.Sana Shanivaar Raati yapayım mı?"

Elifsu somurtmaya başlamıştı.

"Ne oldu?Sevmedin mi?"

"Rahul.Dışarı çıksak mı?Seninle konuşmam lazım."

Rahul tamam anlamında kafasını sallayınca dosyaları masaya bırakıp çıkmışlardı.

*********************

"Havalar böyle güzel olunca insanın çalışası gelmiyor." dedi Rahul.Elifsu evet anlamında kafasını salladı.Elifsu denize bakarken deniz kenarındaki çifti gördü.Birbirlerine sarılarak hediye veriyorlardı.

"Biz artık onlar gibi değiliz değil mi?"

Rahul Elifsunun baktığı yere bakmıştı.

"Sitem etmiyorum yanlış anlama."

"Elifsu çiçek istiyorsan hemen alayım sana."

"Çiçek mesele değil Rahul.Şunların haline bir baksana.Elleri ellerinde,gözleri gözlerinde.Biz artık öyle değiliz.Yani sevgili gibi değil de daha çok arkadaş gibiyiz.

"Haklısın.Biraz öyle oldu." dedi Rahul.

"Çok zor zamanlar yaşadık.Belki de bu sebep oldu."

"Sen böyle mi hissediyorsun?" dedi Rahul.Elifsu ona döndü.

"Benden saklamana gerek yok.Sende böyle düşünüyorsun biliyorum.Rahul biz eskiden hep el ele tutuşurduk.Şimdi artık yok bitti."

"Öyle söyleme biz çok güzel bir aşk yaşadık."

Elifsu ağlamaya başlamıştı.

"Özür dilerim.Ben tutamıyorum kendimi."

"Tamam ağlama." deyip Rahul Elifsuya sarıldı.

"Hayatımızın sonuna kadar arkadaş kalacağız değil mi?"

Rahul evet anlamında kafasını salladı.Elifsu şirkete geldiğinde kızlar onu sıkıştırmışlardı.

"Rahul ile ne konuştunuz?"

"Öyle konuştuk işte.Karar verdik.Aslında artık sevgili olmadığımızı anladık."

Kızlar ona şaşkınca bakıyorlardı.

"Neden?Ne oldu kavga mı ettiniz?" dedi Seda.

"Hayır.Eskisi gibi sevmiyoruz birbirimizi.Rahul benim için çok kıymetli.O da bana değer veriyor biliyorum.Artık aşık değiliz birbirimize."

"Keşke bir şans daha verseydiniz.Belki geçici bir durumdur." dedi Sanju.Elifsu hayır anlamında kafasını salladı.

"Rahul bir şey mi dedi?Bak eğer başka birisi falan dediyse-" dedi Kriti.

"Hayır.Sadece bizimle ilgili.Her güzel şey bitmek zorunda mı kızlar?"

Elifsunun gözleri dolmuştu.

**************

Raghavan Sedaya vereceği zararı düşünürken gülmesini durduramıyordu.O sırada Khan yanına geldi.

"Raghav.Plan ne?"

Raghavan bilgisayarın ekranndan Rahul.2u göstermişti.

"Plan bu çocuk.Öldürün."

**

Main Hoon DostiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin