16.BÖLÜM

37 5 5
                                    

Abhi hastaneden çıkmış,son sürat arabayı sürüyordu.Nereye gittiğinin farkında bile değildi.Aklında doktorun söylediği sözler yankılanıyordu.

"Beynindeki tümör bu zamana kadar nasıl fark edilememiş?"

"Hayati tehlikesi var.Ameliyat olması imkansız.Tümör aşırı derecede büyük."

Varun Abhi'yi hastaneden çıktığından beri en az 100 defa aramıştı.Cevap vermeyince takip etmeye başlamıştı.Abhi gözleri buğulu bir şekilde yoldaki arabaları solluyordu.Telefonu tekrar çalınca dayanamayıp kimin aradığına baktı ve açtı.

"Efendim Varun."

"Abhi sen ne yapıyorsun?Kaza yapacaksın."

Abhi dikiz aynasından arkaya baktığında Varun'un arabasını gördü.

"Varun.Ne yaptığımı ben bile bilmiyorum.Sadece o ihtimali aklımdan atmaya çalışıyorum."

Varun derin bir nefes verdi.

"Arabayı yavaşlat.Yanına geliyorum."

Varun telefonu kapatınca Abhi daha da hızlanmıştı.

"Bu ne yapıyor ya?" diye söylendi Varun.O anda gördüğü manzara ile nefesi kesildi ve frene bastı.

Abhi o hızla giderken karşısına bir araba çıkmıştı.Araba Abhi kadar hızlıydı ve tam hizasında geliyordu.Arabayı bariyerlere çevirdiğinde her yeri kaplayan bir ses duyuldu.

Varun koşarak arabanın başına gitti.Arabanın şans eseri bir şeyi yoktu.İçine baktığında Abhi'nin direksiyona yaslandığını gördü.  

"Abhi?"

Abhi kafasını kaldırıp Varun'a baktı.Varun gördüğü manzara ile direk Abhi'ye sarıldı.Abhi Varun'un omzunda ağlamaya devam etti.

"Abhi.Seda uyanıp da seni göremezse hastaneyi ekibin başına yıkar." deyip güldü Varun.Abhi de ondan ayrılıp hafifçe gülmüştü.Kafasını sallayıp arabayı çalıştırdı.

Seda uyandığında önce nerede olduğunu çözememişti. Başında Abhi vardı.

"Aşkım.İyi misin?"

Seda ensesindeki ağrı ile yüzünü buruşturdu.Abhi ellerini sanki kaybetmek istemez gibi sımsıkı tutuyordu.

"Çok korkuttun beni." deyip ellerini öptü.

"İyiyim.Merak etme." dedi sessizce.Abhi telefonundan bir şarkı açıp masaya koydu ve Seda'nın yanına uzandı.Kollarını açtığında Seda kollarının arasına girdi.

"Şarkıyı dinle." dedi Abhi.

Sen aşk ile kutsanan güzel kadınNe güzel şey varlığın, dilime duadır adınOlduğun yer gönlümün mabedidirSanadır kalbimdeki her atımSen ömrüme yazılan güzel kadınNe güzel şey varlığın, dilime duadır adınOlduğun yer cennetin bahçesidirSanadır attığım her adımSevilmek ne çok yakışır sanaAdının yanında ne güzel durur adımAl cennetine kabul et sen beniSeni çok seviyorum güzel kadın

"Bu şarkı bizim için yazılmış gibi." dedi Abhi.Gördüğü manzara ile gülümsedi.Seda çoktan uyuya kalmıştı.Doktor içeri girdiğinde doktora doğru baktı.

"Abhi bey.Biraz konuşabilir miyiz?"

Abhi kafasını sallayıp doktorun odasına girdi.

"Abhi bey.Seda hanımın kafasındaki tümör iyi huylu fakat müdahale edemiyoruz.Çünkü tümör normal olması gerektiğinden daha büyük.Seda hanımın bu tümör yüzünden ölüm tehlikesi var.Her şeye hazırlıklı olun."

Main Hoon DostiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin