müptela

1.1

Oysa ki sen, beni sevdiğine o kadar inanmıştırdın ki,
Ben her yalnızlığımda sana sığınacağımı umut edip herkesi boşverdim.
Şimdi yalnızlığım bundan ya işte,
Ama ben yine de pişman olamıyorum.
Senin için yaptığım hiçbir saçmalığa,
Döktüğüm hiçbir gözyaşına,
Bazense yüzümdeki tebessüme,
Pişman olamıyorum.