Βαλέρια
Ναι , τα είχα καταφέρει να κερδίσω την δίκη με επιτυχία και η κοπέλα με αγκάλιασε κλαίγοντας και βούρκωσα και εγώ αλλά προσπάθησα να κρατηθώ και την έσφιξα στην αγκαλιά μου.
"Όλα πήγανε καλά , στο είχα υποσχεθεί" της ψιθύρισα στο αυτάκι της ενώ φίλησα τα μαλλιά της με στοργή και κοίταξα τους γονείς της που αγκαλιάστηκαν κλαμένοι ενώ τους πλησίασα αγκαλιά με την μικρή και την αγκάλιασαν σφιχτά σε μια ομαδική οικογενειακή αγκαλιά και ρούφηξα την μύτη μου νευρική κρατώντας τον χαρτοφύλακα μου και ευχαρίστησα ευγενικά τους δικαστές που διεξήγαγαν την δίκη με απόλυτη δικαιοσύνη. Κοίταξα βιαστικά το ρολόι μου και η ώρα είχε περάσει , έπρεπε να πάρω το μωρό από τον παιδικό σταθμό , να ψωνίσω κάποια πράγματα για το σπίτι και να μαγειρέψω μέχρι να γυρίσει στο σπίτι και ο Τράβις μου και να φάμε όλοι μαζί όπως κάθε μέρα.
"Με συγχωρείτε εγώ θα πρέπει να φύγω, θέλετε να σας πάω κάπου μήπως? Έχω το αυτοκίνητο μου μαζί" ρώτησα ευγενικά την κοπέλα και τους γονείς της και τους χαμογέλασα.
"Όχι σας ευχαριστούμε πολύ , ήρθαμε με το αμάξι μας και εμείς ...θέλω να ξέρετε πως σας χρωστάμε πάρα πολλά και εγώ και ο σύζυγός μου , δικαιώσατε το παιδί ΜΑΣ!" μου είπε η μητέρα βουρκωμένη και με ξανά αγκάλιασε ξεσπώντας πάλι σε κλάματα . Την αγκάλιασα συμπονετικά πάλι και τους κοίταξα καθησυχάζοντας τους.
"Έκανα το σωστό. Δεν έκανα τίποτα παραπάνω από αυτό που έπρεπε" τους διαβεβαίωσα και σχεδόν τρέχοντας έφτασα στο πάρκινγκ για να επιβιβαστώ στο αυτοκίνητο μου. Μπήκα μέσα πετώντας τον χαρτοφύλακα μου στην θέση του συνοδηγού και έκανα αναστροφή το αμάξι για να φύγω από το πάρκινγκ . Έβαλα λίγη μουσική στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου και τραγουδούσα ενώ παράλληλα οδηγούσα προσεκτικά ελέγχοντας τους πεζούς , τους συνοδηγούς και τα φανάρια. Άκουσα το κινητό μου να χτυπάει και βιαστικά το έψαξα με το ενα χέρι μου προσπαθώντας να το ψαρέψω μέσα στην τσάντα μου και μόλις το έπιασα το σήκωσα κατευθείαν
"Παρακαλώ" αναφώνησα αμέσως ενώ σταμάτησα στο κόκκινο φανάρι που άναψε μπροστά μου.
"Έλα εγώ είμαι. Πως πήγε η δίκη σου? Εγώ μόλις τώρα τελείωσα " άκουσα την φωνή της Λορέιν χαρούμενη που επιτέλους θα πήγαινε σπίτι της και χαχάνισα
"Και εγώ τελείωσα και πάω να πάρω το μωρό από τον παιδικό σταθμό , όλα πήγαν καλά ευτυχώς και κέρδισα την δίκη με επιτυχία , εσύ τι έκανες?" την ρώτησα και μόλις άναψε πράσινο το φανάρι άλλαξα ταχύτητά στο αυτοκίνητο και ξανά πάτησα το γκάζι .
ESTÁS LEYENDO
Secrets by Debpsy
Novela JuvenilΠάντα θα υπάρχουν κάποια πράγματα για τα οποία δεν θα υπάρξουν εξηγήσεις , όπως "γιατί έγινε αυτό;" "γιατί σε εμένα Θεέ μου;" . Κάποιοι άνθρωποι γνωρίζονται και συναντιούνται γιατί απλά αυτό είναι γραμμένο από την μοίρα, από κανέναν άλλον! Ίσως από...