Secrets by Debpsy

Part 1-Once upon a time

Βαλέρια

Η ώρα ήταν 6 το πρωί. Άρχισε να ξημερώνει και ανασηκώθηκα από το κρεβάτι απαλά σκεπάζοντας τον Τράβις καλύτερα για να είναι ζεστός και να μην τον ξυπνήσω. Κοιμήθηκε σχεδόν πριν δύο ώρες και σίγουρα θα χρειαζόταν κι άλλο ύπνο. Πλησίασα την μπαλκονόπορτα του δωματίου μας και άρπαξα τα τσιγάρα μου βιαστικά και έναν αναπτήρα μέσα από την τσάντα μου που ήταν αφημένη πάνω στο μικρό τραπεζάκι του δωματίου και βγήκα ξυπόλυτη στο μπαλκόνι του υπνοδωματίου μας, κλείνοντας πίσω μου την μπαλκονόπορτα και κοίταξα λίγο την θέα του δρόμου, κρεμώντας ενα τσιγάρο νευρικά στο στόμα μου. Άναψα το τσιγάρο τραβώντας μια μεγάλη τζούρα και εξέπνευσα τον καπνό αργά από το στόμα μου και στηρίχθηκα με την πλάτη μου πίσω στον τοίχο κοιτώντας τον ουρανό που μόλις άρχιζε να ξημερώνει . Θα πήγαινα κατευθείαν στο γραφείο δεν θα κοιμόμουν καθόλου, θα έκανα ενα ζεστό ντουζ , θα ξυπνούσα τον Τράβις και την μπέμπα και θα έφτιαχνα πρωινό για όλους μας και μετά αφού θα πήγαινα το μωρό στον παιδικό σταθμό θα πήγαινα κατευθείαν στο δικηγορικό μου γραφείο. Σκεπτόμενη το πρόγραμμα της καθημερινότητάς μου και κάποιες ακόμη ανειλημμένες υποχρεώσεις μου τελείωσα το τσιγάρο μου κι άφησα την μισοσβησμένη μου γόπα στο σταχτοδοχείο του μπαλκονιού και γύρισα το σώμα μου για να μπω ξανά στο δωμάτιο και άνοιξα σιγά- σιγά την μπαλκονόπορτα και την έκλεισα προσεκτικά ενώ με φόρα έπεσα πάνω σε ένα σώμα όπως γυρνούσα βιαστικά και ούρλιαξα τρομαγμένη κρύβοντας το πρόσωπό μου από τον πανικό. Άκουσα το νυσταγμένο χαχανητό του ενώ τα χέρια του τυλίχθηκαν γύρω μου .

"Εγώ είμαι αγάπη μου" άκουσα την φωνή του να με καθησυχάζει και ξεφύσησα ανακουφισμένη στον λαιμό του ενώ μου φίλησε τρυφερά τα μαλλιά, λάτρευα τον τρόπο που με έκανε να νιώθω ασφάλεια κοντά του . "Με τρόμαξες απίστευτα πολύ μωρό μου. Μην το ξανά κάνεις ποτέ αυτό θα σε σκοτώσω!!" ψέλλισα και έτρεμα ακόμη και τον άκουσα να γελάει . "Το εννοώ Τράβις , φοβήθηκα" του είπα παραπονιάρικα και ένωσα τα χείλη μας πεταχτά απομακρύνοντας με από κοντά του ανοίγοντας τις κουρτίνες και την μπαλκονόπορτα για να μπει καθαρός αέρας και φως

"Συγνώμη μάτια μου , πάω να ελέγξω αν είναι το παιδί καλά." μου είπε και πλησίασε προς την πόρτα αλλά τον σταμάτησα χαϊδεύοντας το μπράτσο του. "Θα πάω εγώ Τράβις μου. Ετοιμάσου εσύ για την δουλειά και θα φτιάξω και το πρωινό " συμπλήρωσα βιαστικά προτού φύγω για το παιδικό δωμάτιο που βρισκόταν ακριβώς δίπλα μας και μπήκα μέσα προσεκτικά ενώ η Ρεβεκκούλα μας ακόμη κοιμόταν ενώ την σήκωσα στα χέρια μου τρυφερά για να την ξυπνήσω ήρεμα και φίλησα το μωρουδιακό κεφαλάκι της κλείνοντας τα μάτια μου από ευτυχία. Αυτό το παιδί ήρθε τόσο ξαφνικά στην ζωή μου και με γέμισε χαρά , αγάπη και ευτυχία. Είχα πλέον έναν ουσιαστικό λόγο ύπαρξης και ελπίδας αυτά τα τρία χρόνια που την έχουμε κοντά μας. Είναι η αδυναμία μου και άλλο τόσο και του Τράβις που λιώνει πάντα όταν τον κοιτάζει. Άνοιξε τα ματάκια της και κλαψούρισε νυσταγμένη και την κούνησα λιγάκι στην αγκαλιά μου ενώ την ξάπλωσα απαλά στην αλλαξιέρα της ξεκουμπώνοντας το φορμάκι της για να της φορέσω μία καθαρή πάνα και γέλασε κουνώντας τα ποδαράκια της στον αέρα και της γέλασα και εγώ φιλώντας τα μπουτάκια της με αγάπη. Την σήκωσα πάλι στην αγκαλιά μου μόλις της κούμπωσα το φορμάκι και προχωρήσαμε έξω από το δωμάτιο για να κατεβούμε στην κουζίνα ώστε να ετοιμάσω το γάλα της και το πρωινό μας με τον Τράβις. Τον είδα να μας κοιτάζει που πηγαίναμε προς το μέρος του και χαμογέλασα ενώ η μπέμπα χτυπιώταν στην αγκαλιά μου και τον φώναζε μπαμπά κάνοντας παλαμάκια ενθουσιασμού . Την έδωσα στα χέρια του απαλά μέχρι να ετοιμάσω ό,τι χρειαζόταν για να πάω επάνω να την ντύσω για τον παιδικό σταθμό. Έβγαλα το γάλα της μικρής και το έβαλα να το ζεστάνω ενώ τους άκουσα να γελάνε και να παίζουν αγκαλιά και γύρισα να τους χαζέψω λιγάκι με αγάπη και ο Τράβις έκανε πως τρώει την κοιλιά της και η μικρή γελούσε δυνατά από ευτυχία. Έδειχναν τόσο εξαρτημένοι ο ένας από τον άλλον που με συγκινούσε αυτό το πράγμα. Μόλις ζεστάθηκε το γάλα της μπέμπας το έβαλα στο μπιμπερό της και το άφησα μπροστά στον Τράβις στο τραπέζι φιλώντας πάλι τα χείλη του και του φίλησε και η μπέμπα το μάγουλο του και γελάσαμε. Ήταν τόσο μικρή και όμως τον διεκδικούσε με τον αθώο τρόπο της που πάντα μας σκλάβωνε.