บทที่ 6 (2)
ในที่นี้จะขอนำมาให้อ่านเป็นตัวอย่างฟรีตอนสุดท้ายแล้วนะคะ
"โธ่!! .. ทำไมต้องให้ผมเรียนรู้เยอะขนาดนั้นเลยล่ะคะ คุณแม่.." ดราม่าใส่แม่เสร็จก็หันไปเหวี่ยงใส่ผู้เป็นพ่อทันที
"เรื่องนี้เป็นความผิดคุณพ่อคนเดียวเลยนะครับ .. ทำไม ถึงขยันอย่างนี้ล่ะ ทีอีตอนผมกับคุณอิงค์ยังเด็ก ๆ ผมกับน้อง เคยขอให้คุณพ่อทำน้องใหม่มาเพิ่มให้จะได้มาไว้เป็นเพื่อนเล่น เพิ่มอีกสักคนสองคน คุณพ่อทำไมหามาเพิ่มให้ พวกเราไม่ได้ ล่ะครับ ดูเถอะ! พวกผมอยากจะได้น้องมากกว่าบริษัทฯ ที่ดูจะ เพิ่มสาขาแทบจะทุกปี ๆ นี่เสียอีก ..เห็นไหมนี่.. สุดท้าย..ภาระ เลยมาตกหนักที่ผมกับคุณอิงค์จมเลย"
โดนลูกชายบ่น เพื่อพยายามเบี่ยงประเด็นได้อีกจนได้ (เชื้อไม่ทิ้งแถวเลยจริง ๆ) ร้อยตะวันอายจนหน้าแดงถึงใบหู ในขณะที่ภูผาหัวเราะร่าชอบอกชอบใจใหญ่ แถมยังตบหลัง ลูกชายดังป๊าบ ๆ
"คุณซันครับ..กรุณาอย่ามาเหวี่ยงใส่ผิดคนสิครับ.. โน้น เลย คุณแม่ตะวันของคุณโน้นเลยครับ .. ที่ไม่ค่อยให้ความ ร่วมมือ ทั้งที่พ่อก็พยายามอยู่ทุกครั้ง ๆ แล้วนั่นแหละ"
"พี่ภูคะ!! นี่แหนะ!! ..ไม่ยอมให้ความร่วมมือหรอ?"
ร้อยตะวันเอื้อมมือจิกแขนสามี ภูผาเจ็บจนหน้าเหย
หันไปมองลูกสะใภ้ เห็นสีหน้าแดง ๆ ที่คงอายไม่ต่างกัน เท่าไร ผิดกับคุณซัน ลูกชายตัวร้ายนั่นล่ะที่ยืนทำหน้ามุ่ย ๆ แกมปุเลี่ยน ๆ แปลก ๆ อยู่คนเดียว
ความที่เคยรู้ฤทธิ์เดชแปรธาตุ แปลงสาสน์ วิชามารกัน มาบ่อย ๆ คนเป็นแม่ชักจะเอะใจอะไรอยู่ตะหงิด ๆ
"ไม่รู้ล่ะค่ะ! ภายในสัปดาห์นี้..คุณซันคงต้องเริ่มจับงาน ที่รีสอร์ทก่อนเลย เรียนรู้งานกับแม่และกับคุณอาเจนไปก่อน แล้วให้หนูฟร็องมาเป็นผู้ช่วยไปด้วยในตัว"
BẠN ĐANG ĐỌC
สายลมแห่งรักพัดมา : My Devil Sunshine
Lãng mạnสาวน้อยเผลอร้องอุทาน .. ตกใจมากเพราะหน้าอกนุ่ม ๆ ของเธอดันไปปะทะเข้ากับอกแข็ง ๆ ของคนตัวสูงเข้าพอดี .. ดีนะที่เธอยกศอกยันที่นอนไว้ได้บางส่วน แต่ก็ยังจะไปปะทะกันได้อยู่ดีนั่นล่ะ!! ก่อนจะรีบตะเกียกตะกาย ปีนลงมาจากอกของเขาสุดฤทธิ์ แก้มแดงซ่าน .. ภาวนา...
