2-İstanbul'a günler kala ^^

461 48 12
                                    

Sabah olduğunda son gunlerim moduna girmiştim . banyoda sıradan islerimi hallettikten sonra giyinip aşağıya indim.

Annemle yada babamla göz göze gelmek istemiyordum . kalan son bi kaç gunumde alp ve iremle zaman gecirmeliydim.

Telefonumu kulaklığımi cüzdanını kontrol ederek anahtarimi alıp çıktım evden . Alp ve irem her zamanki gibi bekliyorlardı beni.Arabaya bindiğimde soran 2 çift gizle karşılaştım . konuşmak istemiyordum. Kulakligimi takip kafami cama yasladim .

Araba durduğunda etrafima bakindim. Okulda degildik . tahtalardan yapılma bi yerdeydik. Ferah sessiz ve doğayla iç iceydi. Soru soran gözlerle baktim ikisinde . ama anlaşılan pek bi faydası olmamıştı . ikisinde koluma girip bi masaya oturttular beni . oturduğumuz yerin altından su geçiyordu.

Konuşmak için getirtmişlerdi. Vedalardan nefret ediyordum . yalan da söyleyemezdim ya zaten . garson siparişleri almaya geldiğinde ne dediklerini duymadan da aynilarindan istemiştim.

Sessiz bi yemeğin ardından ikiside bakışlarını bana çevirdi . " ben gidiyorum " dedim tek nefeste . tek cumleydi. Alp sessiz kalırken irem " birazdan eve bizde gidiyoruz ,aynen " dedi. "İstanbula tasiniyoruz " diye mirildandim . ben ne kadar kabullenmesemde sanırım gidecektik.

" neden gidiyoruz pek bisey anlamadım ama istanbula gidiyorum annemle ve babam daha sonra gelicekmis" dedim . kafami yere eğerek dolan gozlerimi saklamaya çalışıyordum . alp bi hisimla kalktı masadan ve bize birşey demeden gitti.  İrem burnunu çekerek " gitmesen ? " dedi. Keşke ..

Alp gitmemişti . arabada bizi bekliyordu.arabaya bindigimizde sessiz bi yolun ardından bizim evin önündeydik. Okulu kirmistim ama bu pek bisey ifade etmiyordu. Onlarla daha fazla vakit geçirmek istiyordum ama gideceğim gerçeği mutlulugumuzu golgeliyordu .

Hep birlikte salona geçtiğinizde alp rahat bi şekilde oturdu. Onun bu sessizliği her seferinde gozlerimin dolmasına sebep oluyordu.irem karşı koltuğa geçerken ben hala alpe bakıyordum. Kolumdan beni kendine çekti. Ardından sımsıkı sarıldı. Saçlarımdan da öptüğünde kendimi bırakmış agliyordum." sst ağlama bak çok çirkin oluyosun " dediğinde kafami aşağı yukarı salladim. Kim ağlarken de güzel olabiliyordu ki." ben sizden ayrılmak istemiyorum ki " dedim . alp cenemden tutup gözlerini gözlerine çevirdi. " baksana kızım sen su gözlere iştesende istemesende ayrilamazsin , ne zaman istersen hatta istemedigin anlarda bile hep yanındayız biz , öyle değil mi sümüklü ?/" dediğinde İrem burnunu çekti ve gulumsedi.

"Yarin karnelerimizi almiyomuyuz , senin şimdi hazirlanman lazımdır , sabah kafana dokecegin simler falan " diyip burnumu sıktı . " benimde Burnum akiyodu teşekkürler " dediğimde" kasiniyosun galiba" dedi . Bunu demesiyle üzerine atlayıp gidiklamaya başladım. Daha 2 dakika olmamıştı ki alp beni gidiklamaya basladi. " İrem ..yardım.... Etsene ... Kızım ahaha " diye güçlükle yardım istedim . iremle bir olup alpı gidikladik.sonunda hepimiz yigilmistik koltuklara.alp alnimdan öptü , iremde sarıldığında kapıya yönelmişlerdi . tek basima kalmistim.

Odama çıktım ve alarm kurup uzandim.Yarin karne günüydü .aşağıdan gelen cam sesiyle gozlerimi açtım. Yataktan hızla kalkıp aşağıya yoneldim. Merdivenlerin başına geldigimde babamın elindeki içki şişesini duvara fırlatmasına şahit oldum. Ellerimi agzima kapattım , huckiriklarimi engellemeye çalışıyordum .annemle göz goze gelmemin ardından odama yeniden dondum.

Sabah olduğunda şiş gözlerle uyanmak kesinlikle bekledigim biseydi. Kendimi berbat hissettiğim nadir zamanlarda daha fazla makyaj yapıyordum . o kadar malzeme sayesinde çok da berbat görünmüyor ve sahte bi gulumsemeyle herkese biseyler anlatmak zorunda kalmıyordun. Hem bugün karnelerimizi aliyoduk değil mi ?

İyimserligimin son kırıntılarıni yüzüme maske ederek aşağı indim . aşağıda kimseyi gormemenin verdiği rahatlıkla kapıdan çıkıyordum ki "karneden sonra gidiyoruz " diyen annemin sesini duydum . yüzümü ona dondum ama bi cevap vermedim.neden bu kadar acele ediyorlardı ki ?

Karnelerimizi aldıktan sonra Alp ve iremle bize gidiyorduk. Az sonra gidecek olmami hala soyleyememistum . kendileri gorsun istiyordum.


Tesadüf Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin