12.05.2017
Bir şey bilmiyordun. Bildiğini sanıyordun. Senin beni tanıma olasılığının düşük olduğu zihnimin kalın duvarları arasında yansıyıp tekrar bana dönüyordu. Sen ummadığımı yaptın.
'Kim HyeRim. Yaş on sekiz, SeoHim Lisesinde öğrencisin. Bana karşı hiç de boş değilsin. Benim şu anki sevgilim olan Seojung, eskiden senin en yakın arkadaşındı ama seni alt üst etmek için beni kullandı. Her gün sırama mavi boş zarflar bırakıyorsun çünkü cesur değilsin falan filan.' dedin.
Ben ağzım açık sana bakarken devam ettin.
'Otobüste hep uyuyakalıyorsun ve defterini alıp okuyorum.' dedin. Oysa ki aynı otobüse bile binmiyorduk. Yoksa biniyor muyduk?
Tek elini omzuma koydun ve yüzüme eğildin. Kalbimin hesap edilemez bir hızla attığından haberin yoktu.
Her nefes alışverişinde kendimden geçiyordum. Beni adeta etkin altına almıştın ve her seferinde kendimden geçiyordum.
Seni izlediğimi, hakkında notlar yazdığımı biliyordun.
İlk defterimi de biliyordun, ailemi kaybettiğim zaman yazdığım, bileğimi kestiğimde kanlarla kapladığım o defteri biliyordun.
'3 sene oldu, değil mi ?' dediğinde başımı yere eğdim ve kolumu senden kurtardım. Utandım Jimin.
'Bu sene seni sevmeye ve bu kıza karşı değişmeye başladım.'
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ur love || park jimin
Short Story'Senin platoniğinim. Hiçbir insana sana baktığım gibi bakmadım ve tamamen sana özel bir şey.' ©hhyesria [TAMAMLANDI]
