Nash's POVI was walking on the Hallway, I was late for my 1st subject on the 1st day of class.
I know what you're thinking.
Well, after 5 mins of walking.. I finally reached the door of my first subject.
Which is my most hated subject, History.I mean so many memorizations of dates, heroic people, and stuff. I JUST FREAKING HATE MEMORIZATION.
"Hayst"...
I sighed to myself before I opened the door leading me to the most annoying 30 mins of mine today.
Nakatungkod lang ang siko ko sa desk habang ang kamay ko'y sinusuportahan ang aking ulo. Ganun ako pagnabo-bored.
Napa "Tss." ako, sapat na ang lakas nito para marinig ng teacher kong boring magturo.
"What do you mean with that 'tss' Mr. Salvador?" ang sabi ni Mrs. Mejica na halatang naasar sa aking nasabi.
"Wala ma'am, magturo na lang kayo." ang tinatamad kong sabi.
Pano ba naman? Hindi ako nakatulog ng maayos kagabi dahil tawag ng tawag yung mga babaeng may crush sakin?! Hating gabi na pero yung kalandian nila hindi inaantok. Ni hindi ko nga rin alam kung paano nalaman ng mga yung ang number ko. I think it's time for me to buy a new SIM card.
Anyways, ako nga pala si Nash David Salvador. Grade 10 at isa sa mga pinakasikat sa campus dahil bukod sa pagiging Hearthrob ko, Varsity din ako ng Basketball.
"MR. SALVADOR!"
Naalimpungatan ako nang marinig ko ang nakakabinging sigaw na yun.. hindi ko namalayang kanina pa pala ako nakatulala..
"Are you with us?!" Dugtong pa nito na ikinabwisit ko, na nagresulta sa pagtayo ko at nasigawan ang aking guro.
"OO MA'AM!... I AM FREAKING WITH YOU!". Nagulat ang aking mga kaklase nang masilayan nila ang hindi kapanipaniwalang nangyari.
Nasigawan ko ang isa sa "Supreme" teachers kung ituring ng iba. But for me, she's nothing but a teacher. PERIOD.
Third Person's POV
Nagulat kami sa pangyayari, nasigawan ni Nash ang isa sa mga Supreme Teachers.. Alam kong malaking parusa ang ibibigay nun. Pero sa kabilang banda, hinangaan ko si Nash ng makita rin namin ang pagkatakot sa mata ni Mrs. Mejica. I mean she's a supreme, and ganun siya kabilis matakot kay Nash. Lahat ay panandaliang natigil hanggang sa...
*RING*RING*RING*
Lumabas na agad ang lahat para pumunta sa kasunod naming mga subjects. Dahil ito ang hudyat na tapos na ang subject. Obviously.
Nash's POV
Nasa harapan ko pa din ang aking guro na halatang gulat na gulat sa pangyayari dahil may nakita akong takot sa kanyang mata, Supreme huh? Nasa isip kong sinabi.. Pero I don't give a damn about who she is. So, I left her dumbfounded. Binuksan ko ang pinto, at dinabog ito ng ako'y makalabas.
Kahit na mayroon akong subject na kailangang pasukan, dumiretso na lang ako sa gymnasium. Pagpasok ko ay walang tao, kaya naman maaari na akong matulog...
.....
Ako'y biglaang nagising ng may marinig akong kumalabog sa mga doors ng gymnasium, and I saw a girl..
Crying.
But I didn't approach her as one of the most famous students, I don't do those stuff. I don't think she saw me kasi nakatakip ang dalawa niyang kamay sa kanyang namumulang mukha...
And that was the start of the GAME.
~
Heyyo guys! It's my first time writing a story so I wish you loved the 1st level.
Haters can bash but I don't care because I write for me to express my feelings.
~Mr.Anonymous04
YOU ARE READING
Game of Destiny: Love
Ficțiune adolescențiMost of the people are played by Destiny. Everyone will play it's game at the right time, which is Love. In the game, it's either you'll win and have a Happy Ending or lose and die with a broken heart. But the question is, "What would be your ending...