Karıcığım!
Mektup yazarken düşünüp taşınmak canımı sıkıyor filan diyorsun! Mektup yazarken hiç düşünme, aklına geleni, içinden geleni yaz. Hiç kuş öterken düşünür mü? Hiç şair şiirini gönlüyle okurken kafasını yorar mı? Neyi ve niye düşünüp taşınıp yazacakmışsın? Kalp düşünmez. Sen bana kalbinle yaz. Olur mu? Zaten senin her mektubunun bütün güzelliği, bütün içliliği, bütün neşesi ve şiiri burada değil mi?
Bir tanem, Hatçeciğim!
Ben öyle sanıyorum ki çektiklerimizin çoğu gitti azı kaldı. Sen bana kızma, kimseye kızma! Üzülme... Hani sen "iyi insan olmuştun?"Daha doğrusu ne iyi, ne hudutsuz iyi insan olduğunu nihayet kendin de anlamıştın...
Sen bir fikir, bir sanat ve bir kanaat adamının karısısın. O adam senin gözlerinden çok defalar, yaşamak ve düşünmek ve kavga etmek için kuvvet aldı.
Karım, nişanlım, kardeşim, dostum, arkadaşım... Güvendiğim, daima güveneceğim gözlerini gözlerimin önüne getirdiğim zaman seninkiler ışıl ışıl hepsinin orta yerinde pırıldıyorlar. İki yıldız gibi gözlerin, iki kocaman berrak yıldız gibi, dost gözlerinin gökyüzünde yolumu gösteriyorlar bana!
...
Sevdiklerime, beni sevdiklerini sandıklarıma selam yazarken öyle bir haz duyuyorum ki... Ben kuvvetliyim Hatçe! Sen de kuvvetli ol! Ben sen demek değil miyim?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Mavi Gözlü Dev"den Aşk Mektupları
Poesía"Nazım'ın 1933'ten 1950'ye kadar on yedi yıl boyunca, çeşitli cezaevlerinden kendisine yazdığı mektupları, Piraye bir tahta bavulda saklardı. 1973'te Nazım ile Piraye adlı kitabı hazırlarken o çantanın içindeki mektuplardan yararlanmıştım." Piraye'...
