Ayaklarının Üstünde...

Merhaba...

   Bugün yeni okulumun ilk günü.Bu havalı ve zengin insanlara uyum sağlamak ne kadar zor olsa da burası artık benim de okulum.Özel Müjdan Koleji.Eğer teyzem bu okulda müdür olmasaydı kapısından içeri adım atamayacağım türden bir yer.Gerçekten çok korktuğum bir şey var ki ;burada kendime göre bir arkadaş bulamamak.Yalnızlıktan hoşlanmayan biri olduğum için girdiğim her ortamda insan ararım.ilkokulu ve ortaokulu bitirdiğim yer olan İzmir'den İstanbul'un Ataköy şehrine gelince de aynı duruma dikkat ettim.Çevremin çok geniş olması biraz da bundan kaynaklanıyor sanırım.

   Okulumun giriş kapısındayken bir sürü BMW'ler,PORCHE'ler,MERCEDES'ler ve içinden inen yaşıtlarımı gördüm.Onlar ve ben 18 yaşındaydık fakat kendimi bir an 7 yaşında gibi hissettim.Sonra kendime geldim.Hiçbir şeyi çaktırmadan zengin gibi durmalıydım.Eğer ortama uyum sağlayamazsam çok mutsuz olurum.

   Okul çok büyük gözüküyor ve öyle de.Kaç kat olduğunu sayamadım.Okulun içine doğru yürüdüm.Lise 1'den 3'e kadar okuduğum,yine Ataköy'de bulunan ,okulumda daha rahat olduğumu fark ettim.İçeri girdiğimde koşarak teyzemin odasına gittim."Leman Avcı" yazan tabelayı görünce hemen odanın kapısını açtım.Teyzem bilgisayarıyla meşgulken birden kafasını kaldırdı.Beni gördü.

   -Ah,tatlım.Geldin mi.

   Teyzemin yanına yaklaşınca kollarımı boynuna sardım.Onu öptüm.

   -Yok gelmedim.dedim gülerek.

   -Şebek.Hadi sınıfına git.Birazdan ders başlıcak.Çıkışta odama gel.Eve beraber gidicez.

   -Her zaman mı?

   -Evet öyle küçük hanım.

   -İyi,tek başıma yürümekten kurtuldum.

   -Hadi sınıfa!

   -Hemen müdüre hanım.Hemen gidiyorum.

   Gülerek teyzemin odasndan çıktım.Duvardaki haritadan 13-A sınıfını buldum ve oraya gittim.Sınıfın kapısı açıktı.İçeri girdim.Bacaklarım titriyordu.Heyecan...Çok fazla ve gereksiz yere heyecanlandığımdan eminim.

   Herkes bana baktı.Tüm gözler üzerimdeydi.Boş sıra aradım fakat sadece birinin yan boştu.Oturduğu yerden diğer arkadaşlarına laf yetiştiriyordu ve yerinde duramıyordu.Gıcık birine benziyordu  ama yine de ön yargılı davranmamalıydım.Başka boş yer olmadğndan dolayı onun yanına geçtim.Çantamı sıraya koyduğumda herkes birden sustu ve bana baktı.Oturdum.Kimseyi takmıyormuş gibi yapmaya çalıştım fakat rahatsız oluyordum.Yanımdaki erkek:

   -Sen yeni kız mısın?Hani şu müdürün...

   -Benden başka yeni birini görüyor musun?

   -Hayır.

   Bütün sınf birden kahkaha attı.Herkes yeniden konuşmaya başlamıştı.

   "Komik olan nedir?!"diye bağırdım ama beni kimse takmadı.Herkes önüne döndü.Buna sinirlendim.Yanımdakine döndüm.

   -Bu arada benim adım yeni kız değil,Selen!

   -Ben de Cem.

   -Tanışmak amacıyla söylememiştim ama memnun oldum.

   Başını eğmişti.Bana baktı.Küçük bir tebessümle saçlarını düzeltti.