KALBİMİN SOKAKLARI

Şimdi, karanlıktayım.

Tek tek söndü ışıklar

Köşeyi dönünce, 

Geride kalan anılar...

Kaybolmuşum sanki

Sürükleniyorum sessizce

Bir hayaldir gidiyorum

Umutlar eşliğinde

Az ötede kalan gözyaşlarımı görüyorum

Ve derinlerdeki gülümsememi..

Aşk kapımı çalınca

Değişen benliğimi..

Acı el sallıyor arkadan

Gel, kucaklaşalım der gibi

Uzaktan bir top yuvarlanıyor.

Duvarların arkasına saklanan küçük kız

Peşinden koşuyor.

Umudu andırıyor yeşil gözleri

Çocukluğumdayım!

Her şey, eski...

Yolumu kaybettim,

Dolaşıyorum yine.

Soğuk bedenime çarpıyor öfke dediğim

Çatlıyor bastığım yer adeta

Sonsuz karanlıkta düşüyorum

Sahip olduklarım başkalarında

Benim dediklerime aitler, görüyorum..

İhanetle ilk karşılaşmam hayatta

Şimdi kayboldu her şey

Yalnızım, terk edildim

Yok hiçbir şeyim

Ne oyuncak ayım, ne kırmızı uçurtmam..

Kayıp gitti ellerimden.

Sis; gözlerime perde

Soğuk; tek yoldaşım

Sokaklar ise...

Arkadaşım!

Kalbimin sokaklarındayım ben

Geziyorum

Kaybolan umuda rastlama hayaliyle..

Köşeyi dönünce 

Geride kalan anılar

Ben; tekrarlanan duygular arasında

Sıkışmış benliğimin kurtarıcısı

Tek gidebildiğim yer ise

Kalbimin sokakları...