KALBİMİN SOKAKLARI

VEDA

Bir dönüp de baksana bana 

Neyim kaldı senden sonra

Bir tanendim önceden

Şimdi tüm parçalarım başkalarında

***

Nereye bakıyorsun öyle?

Eğer aradığın ellerimse

Sana vermiştim yıllar önce

Şimdi kim bilir hangi sevgilinde?

***

En çok saçlarımı severdin

Koklaya koklaya bitiremezdin

Avuç dolusu dökülüyorlar artık

Şimdi kimleri okşadın da kirlendi ellerin?

***

Keşke gözlerim kalsaydı bende

Baktıklarım huzur bulsaydı yeşillerin içinde

Neye baksam grilerle kaplı artık

Bakışlarımı kimde arıyorsun söylesene

***

Fedakarlık demişsin geçenlerde

Bilir miydin ne demek olduğunu gerçekte

Kalbimi çıkarıp tereddütsüz sana verdiğim o gün,

Bir kadının fedakarlığını izledin sahnede

***

Yere atardın umursamazca

Kırılırdı, yapıştırırdım defalarca

Bir kere de kalbimi vermeseydim demedim

Ama sabrımı arıyorum dağıttığın insanlarda

***

En güzel yaptığım işti sevmek

Koşulsuz, masum ve yorulmadan verilen emek

Ne yaptın bana böyle?

Artık herkese karşı içimde kocaman bir nefret

***

Güvenime ihtiyacım var bu aralar

Hep kuşku dolu sorulan hesaplar

Kime verdin söylesene

Belki arayıp da bulurlar.

***

Daha ne almaya geldin benden?

Kopardıkların yetmemiş mi sahiden?

Bir ruhum kaldı geriye

Verecek şeyim yok ölmeden

***

Artık uğraşma bu saatten sonra

Ruhum sana ait değil, sakın zorlama

İkimizin de sonu belliyken;

Ne duruyorsun karşımda?

***

Hadi, elveda de aşıklarına

Topla dağıttığın parçalarımı da

Gitmekten başka çaren yok

Hepsinin yükü var omuzlarında

***

Sen, koşulsuz sevdalandığım ecel

İlk baharın tomurcuğuyla başladı bizim keder

Sona geldik artık bütün hikayeler gibi

Son baharın adına yakışır bir veda ver.