Ελπιζω Να Θυμασαι

BFF TIME

1 μερα μετα την κατασκηνωση.

Ειμαι τοσο χαρουμενη. Εχθες το βραδυ με πηρε τηλεφωνο ο Αλεξ και μιλουσαμε μεχρι τις 2 το πρωι. Περπαταω μεσα στον ηλιο προς το σπιτι της Νικολ. Ξερω πως ακομα θα κοιμαται οποτε αποφασησα να της κανω μια εκπληξη. Εφτασα εξω απο το μεγαλο σπιτι της και χτυπησα το κουδουνι. Ακουσα βηματα πισω απο την πορτα και με τα απο λιγο κλειδια να την ξεκλειδωνουν.

"Καλωστη" ειπε η κυρια Κατερινα οταν ανοιξε την πορτα.
"Καλημεραα κυρια Κατερινα" ειπα με το πλατη χαμογελο μου οταν περασα μεσα στο σπιτι.
"Καλημερα, η Νικολ ακομα κοιμαται. Αντε να της κανεις εκπληξη" ειπε και κουνησα θετικα το κεφαλι μου.

Αρχισα να περπαταω γρηγορα στο διαδρομο προς το δωματιο της Νικολ. Μπηκα στο δωματιο της και το πρωτο που ειδα ηταν την κολλητουλα μου να εχει απλωθει σαν το χταποδι επανω στο κρεβατι της. Τα καφε μαλλια της ειχαν μπερδευτει πανω στο μαξιλαρι. Μου ειχε λειψει το βλαμενο.

Πλησιασα το κρεβατι με προσεκτικες κινησεις. Οταν εφτασα εσκυψα διπλα απο το προσωπο της. Ανοιξα την καμερα του κινητου μου και απλωσα το χερι μου για να φαινομαστε.
"ΞΥΠΝΑΑ ΣΕΙΣΜΟΣΣ" φωναξα διπλα της οταν πατησα την εναρξη στο βιντεο και αρχισα να κουναω το σωμα της.
"ΤΙ?ΠΟΙΟΣ?ΠΟΥ?" φωναξε τρομαγμενη και επεσε κατω απο το κρεβατι. Αρχισα να γελαω σαν να μην υπαρχει αυριο και ενα μαξιλαρι προσγειωθηκε στο προσωπο μου. "Πας καλα μωρη?" ρωτησε τσαντησμενη ενω ετριβε τα ματια της
"Και εγω χερομαι που σε βλεπω μετα απο ενα μηνα" χαχανησα και της πεταξα το μαξιλαρι πισω.
"Κοιμομουν ρε ζωων" παραπονεθηκε και ξαπλωσε παλι στο κρεβατι της. Καθησα διπλα της και την χτυπησα τον κωλαρακο της.
"Δηλαδη δεν εχω αγκαλιτσα" ειπα ναζιαρικα
"Ελα εδω βλαμενακι" ειπε κανοντας  λιγο ακρη και ανοιξε την αγκαλια της. Ξαπλωσα διπλα της και την αγκαλιασα.

Ξερω πως εχει διαφορα να σε αγκαλιαζει αυτος που αγαπας αλλα η κολλητη ειναι παντα εκει οταν ο αλλος απουσιαζει...

....

"Και ποτε θα τον ξανα δεις?" με ρωτησε ενφουσιασμενη και ο καφε της παραλιγο να χυθει επανω της. Καθομαστε σε ενα παγκακι και  ολες αυτες τις ωρες λεμε για τον Αλεξ και για την κατασκηνωση. Κοιταξα τον γαλιαζιο ουρανο μην ξεροντας τι να απαντησω.
"Οποτε με ψαξει" ειπα τελικα βγαζοντας μια πικρο αναστεναγμο καθως σκεφτηκα πως μια μερα ειμαι μακρια του και μου λειπει..
"Δηλαδηη δεν σκοπευεις να πας καποια μερα να τον βρεις εσυ?" ρωτησε παιχνιδιαρικα και την κοιταξα πονηρα.
"Φυσικα και θα παω. Και θα παρω και εσενα μαζι" της ανκηνωσα και με κοιταξε και εκεινη πονηρα "αλλα πρωτα να ερθει εκεινος εδω" συνεχισα λυπημενη και με σκουντησε.
"Εη βρε χαζο τι στεναχωριεσαι. Αφου σε πηρε και τηλεφωνο και σου πε οτι θα σε δει συντομα." με καθησυχασε η κολλητουλα μου.
"Ναι αλλα ποτε? Ηδη μου λειπει" παραπονεθηκα και στριβογυρησε τα ματια της.
"Κοιτα ρε που βρεθηκε αγορι να κολλησει η Ελενη και ειναι μακρια" ειπε κουνοντας υποτηθεται απογοητευμενα το κεφαλι της και την σκουντηξα για να σταματησει αλλα αρχισε να γελαει.
"Σκασε" ειπα ενοχλημενη και προσπαθησε να σταματησει.
"Καλα καλα." ειπε και σταματησε να γελαει. "Ρε Ελενη παμε μαλλ?" ρωτησε ξαφνικα και την κοιταξα περιεργα
"Τι να κανουμε ρε?" την ρωτησα
"Ελα μωρε να παμε να χαζεψουμε" ειπε ναζιαρικα και την κοιταξα πονηρα.
"Να παμε να δουμε εσωρουχα, τοπακια τορτσακια.." συνεχισα την προταση της και κοιταχτηκαμε πονηρα. "Αλλα να φαμε και τιποτα γιατι πειναω" συνεχισα ακουμποντας την κοιλια μου και γουρλωσε τα ματια της.
"Βρε χοντρο πλασματακι εχουμε φαει μπισκοτα και εχουμε πιει δυο καφεδες η καθε μια και πεινας." με μαλωσε και χαχανισα με την εκφραση του προσωπου της
"Ε θα πεινασω καποια στιγμη" ειπα και με κοιταξα καχυποπτα ενω σηκωνομαστα απο το παγκακι.