Bir zamanlar denizde dalgaydım
Köpürüp sahillere vururdum
Bir zamanlar gökyüzünde buluttum
Yağardım topraklara
Bir zamanlar toprakta fidandım
Verirdim yüreklere umut
Bir zamanlar güneştim dünyaya
Isıtırdım dört bir yanı
Bir zamanlar havada bir kuştum
Uçardım daldan dala
Değilim artık!
Ne dalga, ne bulut, ne fidan
Ne güneş ne de bir kuş
Dalgayken durdurdular
Yağmurken yağdırmadılar
Fidan iken umudumu kırdılar
Güneşken söndürdüler
Kuşken vurdular, vurdular yüreğimden
Yok oldum karıştım maziye
Elde kalan sadece bir harabe
