Συναισθήματα σε άλλη γλώσσα

哦呢

Rafael

Η μητερα μου πιαστηκε απ'το μανικι της μπλουζας μου με οση δυναμη της ειχε απομεινει, ετοιμη να καταρρευσει απο λεπτο σε λεπτο.

"Οχι! Σε π-παρακαλω, Ραφ. Μην με αφησεις μονη, εισαι τα παντα για εμενα γιε μου, δεν μου εχει απομεινει τιποτα αλλο πλεον!!"

Συνεχισε να κλαιει και να με τραβαει αξιολυπητα προς τα πισω την ωρα που κατεβαινα τις σκαλες ηρεμα και αποφασιστικα. Ενα σακιδιο με ολα τα πραγματα μου κρεμοταν προχειρα απ'τον ωμο μου.

"Ραφ σε παρακαλω!!" ικετευσε αλλα την αγνοησα. "Ο πατερας σου ειναι στη φυλακη, δεν μπορεις να με εγκαταλειψεις και εσ--"

"Γιατι το λες σαν να λυπασαι?" σταματησα ξαφνικα και γυρισα προς το μερος της αποτομα και εξαγριωμενα. "Το ξερεις οτι το αξιζε. Του αξιζει να βρισκεται εκει που ειναι αυτη τη στιγμη, ξερεις ακριβως τι εκανε."

"Ραφ," εκλαψε περισσοτερο "εξακολουθει να ειναι ο πατερας σου. Ειμαστε ακομα η οικογενεια σ--"

"Αντε γαμησου. Και εσυ και αυτος. Να μου λειπει τετοια οικογενεια." δηλωσα ψυχρα και γυρισα ξανα απ'την αλλη συνεχιζοντας το δρομο μου μακρια απ'το σπιτι μου. Απο εκεινο το φρικτο μερος οπου συνεβαιναν φρικτα πραγματα, που ειχαν σκαλιστει στη μνημη μου για παντα.

Το ηξερα οτι, μπορει να εφευγα επιτελους απο τη γενετειρα των προβληματων μου, ομως ποτε δεν θα ξεφευγα απ'τον εφιαλτη που ζουσα εξαιτιας του.

»»»»»

Οταν εφτασα στην Νεα Υορκη ηταν ηδη νωρις το πρωι, ειχε περασει μια ολοκληρη μερα στο τρενο.

Μια ολοκληρη μερα μακρια απ'το παρελθον. Κι ομως, δεν αισθανομουν ουτε στο ελαχιστο πιο ελευθερος, πιο ανακουφισμενος.

Ισως επειδη δεν μπορουσα να νιωσω συναισθηματα πλεον, ετσι κι αλλιως. Ετσι ειχα μαθει. Ουτε καν να κλαψω δεν ηταν δυνατον πια.

Αφου επισκεφτηκα την Πανεπιστημιουπολη στο κεντρο της πολης, για να παραλαβω το προγραμμα με τα μαθηματα μου που απ'οτι φαινεται ξεκινουσαν απ'την επομενη εβδομαδα, αρχισα να ψαχνω στην περιοχη για καποιο διαμερισμα προς ενοικιαση.

Ειχα ηδη μιλησει με εναν τυπο οσο ακομα βρισκομουν στον Καναδα και μου ειχε προσφερει ενα μικρο διαμερισμα στα ανατολικα της πολης και μαλιστα σε πολυ καλη τιμη.

Θα πηγαινα αμεσως στην πρωτη μου επιλογη, αν δεν ειχε ενα γιγαντιαιο μειονεκτημα: το διαμερισμα ηταν δικλινο, οποτε υποτιθεται οτι θα επρεπε να το μοιραστω με καποιον αλλον υποψηφιο ενοικιαστη.