Συναισθήματα σε άλλη γλώσσα

否认

Summer

Κοιταξα το τσαι μου ξεφυσωντας βαριεστημενα, καθως ο Τζεικομπ και ο Λιο μιλουσαν για ενα αδιαφορο θεμα πινοντας τον καφε τους.

"Ποπο, Σαμ, δεν μυριζει απλα υπεροχα?" σχολιασε ο Λιο ανασαινοντας τους ζεστους ατμους που αναδυονταν μεσα απ'το φλυτζανι του και στριφογυρισα τα ματια μου.

"Δεν ξερω, Λιο. Η μυτη μου ειναι τελειως μπουκωμενη απο σημερα το πρωι"

"Κρυωσες?" ρωτησε ο Τζεικομπ ανησυχα αλλα απλα κουνησα το κεφαλι μου.

"Μαλλον..."

Σκηνες απο λιγες ωρες πριν ηρθαν απροσκλητες μεσα στο μυαλο μου και σκυθρωπιασα αμεσως.

Οταν ο Ραφ βγηκε απ'το διαμερισμα αμεσως μετα απ'την εξομολογηση του, εγω εμεινα να κοιταω τον κενο τοιχο σοκαρισμενη.

Δακρυα αρχισαν να τρεχουν απ'τα ματια μου καθως σκεφτομουν ξανα και ξανα οσα ειπε.

Δεν εριξε ουτε ενα δακρυ. Δεν εδειξε ουτε ενα συναισθημα οταν μου εξομολογηθηκε το μυστικο του...

Αρχισα να βουρκωνω ξανα. Οσο εγω καθομουν εδω και προσπαθουσα να τον πλησιασω και να κερδισω την εμπιστοσυνη του, εκεινος παλευε ολομοναχος εναντια στο τραυμα του... Εσφυξα τα χερια μου πανω στο φλυτζανι μου. Ποιος θα μπορουσε να πειραξει καποιον τοσο ομορφο και αξιαγαπητο σαν τον Ραφι?

"Δεν το σηκωνει" επεστρεψα ξαφνικα στην πραγματικοτητα, οπου ο Τζεικομπ αφηνε το κινητο του πανω στο τραπεζι παραξενεμενος.

"Ποιος?" ρωτησα διωχνοντας τις προηγουμενες σκεψεις μου.

"Ο Ραφ, προσπαθω να τον βρω ολη μερα αλλα δεν το σηκωνει. Ηταν στο διαμερισμα σας πριν ερθεις εδω?"

Εγνευσα αρνητικα. "Οχι. Αλλα μπορει να ειναι τωρα εκει και να με περιμενει!" μια σπιθα αισιοδοξιας ελαμψε ξανα μεσα μου και σηκωθηκα βιαστικα πανω. "Θα σας στειλω οταν τον βρω"

»»»»»

Οταν εφτασα στο διαμερισμα κανεις δεν ηταν μεσα, ηταν απολυτα αδειο. Περιμενα μεχρι το βραδυ, αλλα οταν συνειδητοποιησα οτι ηταν πλεον μεσανυχτα αρχισα να δαγκωνω τα νυχια μου νευρικα.

Κι αν εκανε καποια τρελα? Ηταν τοσο θυμωμενος οταν εφυγε απο εδω, ποιος ξερει που μπορει να εχει μπλεξει αυτη τη στιγμη...

Ξαφνικα σηκωθηκα απ'το κρεβατι μου αποφασιστικα. Ραφι, θα σε βρω. Απλα περιμενε και η Σαμ ερχεται!