5 Σεπτεμβριου
Σημερα ειμαι τοσο κουρασμενη που δεν νιωθω τα ποδια μου...για αυτο αποφασιζω να μεινω στο κρεβατι μεχρι αργα μιας και δεν εχω δουλειες για σημερα.
Σηκωνωμε στις 12 το μεσημερι.Τρωω κατι ελαφρυ και επισκεπτομαι και παλι το κεντρο εφοσον ηθελα να αγορασω καποια σχολικα ειδη μια και η μερα που θα ανοιξει το σχολειο πλησιαζει...Στο δρομο για τα μαγαζια ακουω μια αγοριστικη φωνη να φωναζσι το ονομα μου.
-Χρις Χρις εδωωω!
Γυρναω να κοιταξω και βλεπω τον Τζουλιο να με φωναζει μεσα απο ενα σουβλατζιδικο:') Εφοσον τον πλησιαζω αισθανομαι αυτη την ευχαριστη μυρωδια του τζατζικιου να μου καει τα ρουθουνια.
-Εισαι καλα; (με ρωταει)
-Ναι αρκετα καλα.
-Που πηγαινεις;
-Εεε να...μιας και που ανοιγουν τα σχολεια ειναι να ερθω να αγορασω σχολικα...ξερεις...τετραδια κτλ
-Θες να ερθω μαζι σου να σε βοηθησω;
Γνεφω καταφατικα και προχωραμε για να βρουμε καποιο καταστημα με σχολικα.
Στην διαδρομη δεν ειπαμε και πολλα γιατι την περισσοτερη ωρα με κοροιδευε που τα ειχα παρει ολα ροζ.
Αφου τελειωνουμε τα ψωνια με βοηθαει να τα κουβαλησω μεχρι το σπιτι μου και εκει οι δρομοι μας χωριζουν.
