The beginning

1: De lekke ketel

Zonlicht kruipt door raam van mijn slaapkamer. Ik knijp mijn ogen samen en strek mij uit. Ik hoor beneden al stemmen en kijk op de wekker naast mijn bed hoelaat het is. Het is tien uur in de ochtend komen de eerste gasten ontbijten in de Lekke Ketel. Ik woon in de Lekke Ketel sinds ik op Zweinstein zit. Mijn ouders zijn er niet meer. Mijn vader heeft mijn moeder verlaten toen ze zwanger van hem was. Hij heeft haar gedwongen mij weg te laten halen maar dat heeft ze nooit gedaan, ze was ondergedoken en heeft toen mij op de wereld gezet. Bell Elddir. Toen mijn vader hierachter kwam heeft mijn moeder mij verstopt en heeft mijn vader mijn moeder vermoord. Sindsdien heb ik bij een dreuzel familie gewoond die tot dat ik naar Zweinstein zal gaan voor mij zouden zorgen. Zij wisten ook niks over mijn ouders en daardoor weet ik ook niet wie ze zijn, hoe ze eruit zien of überhaupt wat hun namen zijn.

Ik rek me nogmaals uit en stap uit bed. Ik pak kleed me om en fatsoeneer mijn haar om beneden te ontbijten. Ik begroet onderweg een paar schoonmakers en ook Tom kom ik tegen. Ik ga zitten aan een tafel en pak de ochtendprofeet die op tafel ligt. Na enkele minuten komt Tom met een dienblad met het ontbijt. "Uw ontbijt Mrs. Bell." Zegt hij beleefd. "Dankje Tom." Zeg ik terwijl ik het dienblad aanpak. Toast en twee iets aangebrande worstjes liggen op mijn bord. Terwijl ik het eten langzaam in mijn mond stop lees ik de voorste pagina van de ochtendprofeet. Een grote foto van Sirius Zwarts beweegt over de pagina. Sirius is ontsnapt uit de tovenaarsgevangenis genaamd Azkaban. Nog nooit heeft iemand uit die gevangenis kunnen ontsnappen. Onder de ogen van de dementors heeft Zwarts het voor elkaar gekregen om te kunnen ontsnappen en nu gaat bet gerucht dat hij opzoek is naar Harry Potter om wraak te nemen dat hij jeweetwel heeft verslagen. Na de derde hap sla ik de volgende pagina om en valt mijn oog op een kleine kop linksonder op de tweede pagina.

Harry Potter blaast dreuzel op
Vanochtend is het traumateam van het ministerie van toverkunst naar de dreuzelwereld afgereist om het werk van de befaamde Harry Potter recht te zetten. Harry potter heeft gisteren avond rond zes over acht zijn tante opgeblazen. Hiervoor zal hij vast gestraft worden aangezien Harry Potter nog minderjarig is en daardoor niet mag toveren buiten school. Het ministerie is nog opzoek naar Harry Potter nadat hij gisteren na het incident is weggelopen.

Ik schud mijn hoofd. Typisch iets voor Harry. "Sorry mag ik erbij zitten?" Hoor ik een bekende stem achter me. Ik draai me om en ik kijk Harry aan. "Harry!" Roep ik verwonderd. Ik sta vlug op en geef hem een knuffel. "Hoe ben je hier gekomen?" Vraag ik verbaasd. "Met de collectebus." Zegt hij. "Ik viel over mijn koffer en heb daarbij blijkbaar mijn toverstok hand mee uitgestoken en daardoor kwam de collectebus." Zegt hij. Ik kijk hem nog steeds verwonderd aan. "Maar waarom ben je hier het ministerie zoekt je." Zeg ik. "Ze hebben me al gevonden." Zegt Harry. "Ik kwam hier aan en Droebel was hier. Hij heeft gezegd dat ik de rest van de zomervakantie hier kan blijven totdat we weer naar Zweinstein gaan." Zegt hij. "Je krijgt geen straf?" Zeg ik verbaasd. "Nee," zegt Harry die ondertussen tegenover mij is gaan zitten. "Hij zei dat dit iedereen kon overkomen, maar ik geloof eerder dat het ergens anders mee te maken  heeft." Zegt hij. "Ik denk dat het alles te maken heeft met Sirius Zwarts." Zeg ik. "Hoezo? Wat heb ik met hem te maken?" Zegt Harry verbaasd. Ik kijk eerst rond of mensen meeluisteren en richt me dan weer op Harry. "Weet je dat dan niet? Sirius was een trouwe volgeling van jeweetwel. Toen jeweetwel al zijn macht verloor is hij opgepakt en naar Azkaban gebracht en is hij nu hij ontsnapt is waarschijnlijk opzoek naar jou om wraak te nemen." Leg ik uit. Harry verwerkt dit even en blijft even stil. "Maar zolang je hier blijft kan je niets overkomen." Zeg ik snel. Op dat moment komt Tom ook met het ontbijt voor Harry. "Ik heb er geen moeite mee om hier te blijven." Lacht hij. En ook ik moet lachen.