apodyopsis / meanie

15.

dialing lust. . .

"He—"

"Ano ba?! Bakit nandito ka na naman sa Cafe—"

"Pa'no mo nalaman?"

"Kahit anong disguise ang gawin mo, makikilala pa rin kita. Tsk."

"Aw. Sayang naman effort."

"But don't take it off. Kapag nakita ka ni Manager Do dito, malalagot ako."

"Customer din kaya ako."

"Banned ka sa Eyy Cafe, alam mo naman diba?"

"Grabe naman 'yon. Anong ginawa ko?"

"Huwag kang magpanggap na wala kang alam, tarantado."

"Hindi na naman nagpupunta dito ang mga fans ko a?"

"Kahit pa."

"Anyways, bakit ba pumasok ka ng staff room?"

"As if pwedeng gumamit ng phone habang nagtatrabaho. Umalis ka na."

"Akala ko ba magpinsan tayo? Bakit ang sama mo sakin?"

". . ."

"Pero okay. Sorry sa abala. Aalis na lang ako."

". . ."

"Kahit hindi ko pa nakakain ang inorder ko."

". . ."

"Bye—"

"Tsk."

"Bakit?"

"Hindi ka pa nga nagoorder."

"Hahahaha. Pa'no mo nalaman?"

"Your table is empty."

"Ikaw kasi ang gusto kong kumuha ng order ko."

"Bakit ako?"

"Gusto kitang makita."

". . ."

"Kaya kuhanin mo na ang order ko, please."

". . .parang alam ko ang binabalak mo."

"Hm? Anong balak?"

". . .punyeta."

"What? Oh! Lumabas ka. Hi Wonwoo!"

"Don't wave. Alam mo bang nasa ibabaw ng ulo mo ang iniisip mo ngayon?"

"Aling ulo?"

"Yung ulo na may mata, ilong at bibig, tangina mo."

"What? Ano namang iniisip ko?"

". . ."

"But hey, it's not so bad, is it?"

". . ."

"Sex with the Cafe waiter is hot."

". . ."

"Your uniform suits you damn well too."

". . ."

"Say, pwede bang pumasok sa staff room ang mga relatives ng mga emplo—"

disconnected.

never give up talaga ang peg ni mingyu ayts