Umutlu olduğumuzu pek sanmıyorum , umut bizi limanda bıraktı ve okyanusta kayboldu.
Atandığım yeri öğrenince içim kıpır kıpır olmuştu. Fakat buradaki ailemi bırakıp İzmire gitmek istemiyordum. Evet zengin bir ailenin çocuğu olabilirim ama hayatım boyunca İzmire gitmemiştim. Ve ben iki gün sonra tanımadığım bir şehirde tanımadığım insanlarla yaşamak istemiyordum. Ben hayatımda birçok kez kaybetme duygusu çektiğim için bunları göze alamazdım. Annemin ölümü, biyolojik babamın ölümü, evlatlıktan reddedilmem, ağabeyimin ölümü... Ben bu ailemide kaybetmek istemiyordum.
Gideceğim günden önceki gün babam anlamış olmalı ki kapımı tıklatıp içeri girdi;
Babam: Bak kızım sana söz veriyorum ki sen nerde olursan ol senden ayrılmayacağız !
Beste: Bana hayatım boyunca verdiğiniz destekler için çok teşekkür ederim babacığım ! " ve oturduğum yerden kalkıp kocaman sarıldım."
Babam: Hadi hadi yaramaz sen nasıl doktorsun daha bavulunu hazırlamamışsın !
Bunları söylerken yılların verdiği yorgunluk kırışıklarının yerini güzel tebessümlere verdi. Her şeyim hazırdı çıkmama son dakikalar kala Aysel Teyzenin böreklerinden kaçamak yapmayı unutmadım . Beni gören Aysel Teyze "Hay seni yaramaz!"dedi. Ve evde kocaman kahkaha tufanı koptu.
Uçağı kaçırmamak için erken çıkmıştım çünkü evimiz havalimanına çok uzaktı yarım saat önceden çıkmam gerekliydi. Bilmem kontroldü, bilet bakmaydı derken uçağın içinde buldum kendimi. Yaklaşık 1,5 saat sonra İzmir'e varmıştık, bir taksi çevirdim ve bugünlük için bir otelde kalmaya karar verdim .Yarın ilk iş ev bakmaktı . Bilerek iki gün önce gelmiştim çünkü daha ev, mobilya vesaire şeylere bakacaktım. Otel odama girdim ve kendimi yatağa attım bir süre sonra gözlerim kapanmaya başladı ve kendimi uykunun huzurlu kollarına saldım.
Sabah olmuştu günlük işlerimi hallettim ve banyodan çıktım, aslında çok süslü biri değildim. Altıma siyah pantolon üstüme lavcivert salaş bir t-shirt giydim ve otelden çıktım. Ev buldum iki katlıydı çok fazla büyük olmayan bir villa satın aldım. Mobilyalara bakmaya başladım. Aldığım küçük malzemeleri açmaya başladım. Mobilyalar için ustalar gelecekti bir yarım saate ustalar geldi mobilyaları kurup gittiler . Son olarak yeni dolabıma yeni giysilerimi koyacaktım her şey bitmişti. Saat sekize doğru geliyordu çok yorulmuştum ve fazlasıyla açtım pizzacıdan pizza istedim getirdiler . Saat dokuz olmuştu gözlerim yavaşça kapandı ve kanepede uyuyakalmıştım.İki günüm böyle geçmişti. Peki ertesi güne hazır mısın Beste ?
Sabah uyandığımda alarm delicesine çalıyordu. Tavana boş gözlerle bakarken bugün işe gideceğim aklıma geldi. Tek bacağımda pantolon diğer bacağımda ise pijama sebepsizce sırıtmama yol açtı. Altıma siyah pantolon üstüne siyah bluz onun üstüne siyah deri ceket altımada topuklu botlarımı giydim havalar soğumaya başlamıştı . Saçımı düzleştirdim ve yola çıktım. Taksi hastanenin önüne geldiğinde taksiciye emin olmayarak "Doğru yere geldiğimize emin misiniz?" diye sordum adam kafasını sallamakla yetindi. İçim kıpır kıpır olmuştu . Daha fazla hastanenin önünde durmamak için görevliye Dursun Bey'in odasını sordum sonra teşekkür edip yürümeye başladım. Kapıyı tıkladım "Gir!" komutunu verdi ve beni görünce "Oo Beste hanım" dedi , güler yüzle karşıladıktan sonra hangi bölüme gideceğimi sordum evet benim bir bölümüm vardı fakat kaçıncı katta olduğunu bilmiyordum . Dursun Bey bölümümün 2.katta sağda olduğunu söyledi. Ayrıca kelimesini vurgulayarak "Ayrıca diğer üç doktorlarla tanışmanı tavsiye ederim "dedi. Bende "Peki Dursun Bey" dedim ve odadan çıktım. Her yer süslenmişti ve benim odamın kapısında "HOŞGELDİN BESTE" yazıyordu çok mutlu olmuştum doktorlarla tanışma faslı geçtikten sonra oda girdim tam oturacakken odaya bir hemşire girdi;
-Merhaba, buyrun 'dedim.
-Merhaba hocam 10 dakika sonra yemek molası var aşağıya inmek istermisiniz ?
-Aa tamam canım bu arada ismin ne ?
-Selin, hocam.
-Benide bekleyebilirmisin Selin ?
-Tabiki .
Selin çok sevecen birine benziyordu, o yüzden onla tanışmak istedim. Selin'i aramaya başladım bulamıyordum. Tam sağ tarafa dönerken bir doktor beyle çarpıştım ama yani yakışıklıydı ."Kusura bakmayın hocam."dedim .
-Bana hocam demenize gerek sonuç olarak aynı bölümdeniz.
-Aa demek siz bugün ki kutlamada aramızda olamayan doktor beysiniz ?
-Evet o bendim bu arada tanıştığıma memnum oldum görüşmek üzere...
Beste , Selin'i aramaya devam ederken önüne Selin çıktı;
-Hocam kusura bakmayın Dursun Bey odasına çağırdıda gelemedim.
-Sorun değil canım. Bu arada bana Beste desen olurmu ?
-A-a peki şey tamam Beste
Yemekhaneye Selinle birlikte girdik Selin masa ararken bende yemekleri alacaktım ki yanıma sabah kutlamada olmayan doktor geldi;
-Merhaba
-Merhaba
-Nasılsınız?
-İyiyim siz nasılsınız Doktor bey ?
-İyiyimde bu kadar uzun cümle kuranlardan nefret ederim 'dedi ve güldü.
-İnanın sadece adınızı bimiyordum yoksa adınızla hitap ederdim!
-Doğru ya sabah tanışamadık ben Emre .
-Tanıştığıma memnun oldum Emre Bey bende Beste sonra görüşmek üzere!
Selinle yemek yedik ve kalktık Selin , Emre böyle Emre şöyle . Kıskandığımdan değilde aynı muhabbeti etmekten sıkılmıştım.
Merhaba benim değerli okuyucularım , vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin sizleri seviyorum !
