PUPPY LOVE - Operation Move On

Chapter One

~Chapter One~

Part I

~Erica’s POV~

“Ayoko na sa’yo. Stay away with me. Break na tayo.”

- - - -  ayan ang mga salitang binitawan ni Nathan Smith for short Nathan sa akin nang hiwalayan niya ako. Isa siyang walang pusong Filipino-American and fluent siya in both language. Matangkad, gwapo, tan ang kulay, macho, mabango lagi at mapagmahal.

“Bu-Buutt-But Nathan, why? I don’t understand. Bakit kailangan mo akong hiwalayan?” sabi ko sa kanya.

“Ayoko na sa’yo; nagsasawa na ako sa relationship natin; walang kwenta, hindi mo nga kayang ibigay ang pagmamahal na gusto ko eh”pagpapaliwanag niya.

“Ano? Yun lang, nagsasawa ka na kaya gusto mo na akong hiwalayan; ano gusto mo magpatiwarik ako habang sinasabi na I Love You Nathan or gusto mong tumalon ako sa pinakamataas na building sa Makati at pagkatapos nun eh hahalikan at yayakapin kita, o baka gusto mong kumain ako ng tae at isulat ang I Love You Nathan gamit ang tae. Ano, yun ba yung gusto mo, ha? Tell me? Ano Let it go na lang. Tandaan mo hindi ako laruan na sa umpisa ay pag-eenjoyan mong gamitin at iingat-ingatan mo pa then few days later pagsasawaan mo na.” pagsesermon ko sa kanya.

“Bakit ba ipinagpipilitan at ipinagsisiksikan mo ang sarili mo sa akin pati na rin ang bagay na hindi pwede? Eh kung ayoko na, anong magagawa mo?” sabi ni Nathan sa akin.

“D-Di B-bba nag-promise tayo sa isa’t-isa na walang iwanan; diba sinabi natin na forever ang love natin, si-sii-inabi na-h-aten yun habang nakahiga sa damuhan at nagbibilang ng tala. Diba promise naten yun. Ano na?” sabi ko sa kanya habang tumutulo ang luha ko

“I don’t care, Life is full of unexpected things at ang promise at pangako napapako.” Sabi sa’kin ni Nathan

“B-buutt-But Nathan, mahal na mahal kita, bakit ka ba nagkakaganito, eh nung isang araw nga eh magkasama pa tayo sa park, tapos magka-usap at magka-text pa tayo kahapon sa CP. I Love You Nathan” Sabi ko sa kanya

.

“Dati yun di ngayon. Past is past never come back” sabi ni Nathan

“But sometimes, it comes back, diba” dugtong ko sa kanya.

“SOMETIMES!

Goodbye, I don’t love you anymore!” yun ang masasakit na mga salitang sinabi niya sa’kin, parang pakiramdam ko dinudurog yung puso ko. Hihi-Hihhi!

Tumalikod siya at umalis, pinigilan ko siya but wala eh,.. pero hindi siya malaking kawalan.

That night ay naging emosyonal ako dahil si Nathan ay childhood friend ko at classmate ko since preparatory pa lang kami.

Siya ang puppy love at naging boyfriend ko noong Grade 6 kami (ang landi ko).

Tandang-tanda ko pa- April 14 nung naging kami.

Nagpakatanga ako sa kanya; sinundan ko pa nga siya sa prestigious school na Jed’s Academy para doon mag-aral ng Grade 7 eh dahil nalaman kong doon siya mag-aaral.

Hence, dakilang alalay ako ng mga teachers dahil nagpakahirap ako upang maging scholar kasi mahirap lang kami.

I'm so gullible and he made me grumpy on our break-up.

Wala man lang siyang acceptable reason kung bakit siya umalis.

But before ang break-up namin ay sabi niya , 50-50 daw kung pupunta siya dun sa New York dahil mag-aaral daw siya dun.  

But not on his fathter side dahil iniwan na sila nun.

Dun yata sa Step-father niya w/ his step-siblings . Kasi nakatagpo daw yung mother niya ng Pilipino dun and they live-in at nagkaroon ng pamilya.

This time, I have no choice kundi mag-focus sa family at pag-aaral  ko lalo na ngayon dahil magi-start na yung school year at I’ll try to move-on.

Buti na lang ay umalis na pala siya papuntang New York; tignan mo nga naman oh, di man lang nagpaalam na aalis na siya.

Pinipilit kong magmove-on but I don’t know how.

Di ko pa rin siya makalimutan at nasasaktan pa rin ako tuwing naaalala ko ang kawalang-hiyaan niya.

Kainis Lang.

Hay, bukas pala start na nang klase.

Sana naman ay maging maganda ang Grade 8 life ko.

At sana ay maka-meet ako ng mga good guys and friends; buti na lang ay classmate ko pa ang best friend kong si Joy Garcia.

Si Joy Garcia ang best friend ko since Grade 3 kami, siya nga naglakad sa akin kay Nathan eh; Baligtad noh??

~Chapter One Part II~

~First day of School~

J Grade 8 – Jed’s Academy J

~Erica’s POV~

Kringgg-KKriinggg ….\

Hay, ano ba yan ang ingay! Natutulog yung tao eh, ang ingay …

Kringg-Kriingggg ….\

Kringg-Kriingggg ....\

“A few minutes later...

"Huy, Erica, anak, gising na; male-late ka na sa school mo; bangon na 6:45 na! Gising na, first day nyu pa naman sa school tapos late ka agad.” Pambubulabog sakin ni Mama

Ay, oo nga pala first day of school; male-late na ako.

Bumangon ako bigla at nakita ko sa Alarm Clock na-

Wh- - aaaa !!h!!

Whaaaah !!!!

6:50 na!

7:00 o’clock pa naman pasok namin.

“Mama, nakakainis ka, bakit di mo ako ginising? Late na tuloy ako” sabi ko kay Mama.

“Kanina pa tunog ng tunog yung alarm clock mo tapos ginigising kita, ayaw mong magising.” sabi ni Mudra

Hay, kainis late na ako.

"O, Sge kumain ka na; bumili ako ng pandesal at nagtimpla ako ng kape” sabi ni Mama.

“Ako na din magliligpit ng banig, bilisan mo 6:58 na.” pampe-pressure pa niya.

Nga pala, mahirap lang kami; nangungupahan lang kami then sa pabrika lang nagtatrabaho si Mama at yung Papa ko nagtatrabaho sa New York; 3D (sosyal noh) as in Dirty, Dangerous and Difficult. But medyo malaki naman daw ang sahod niya sort of his job. Kaya  nga banig lang higaan namin at pandesal at kape lang breakfast namin kasi 15,000 lang pinapadala niya but sabi ni Mama 30,000 daw yata yung sahod nun. Ewan !

Hindi na nga siya umuuwi within 3 years but nag-promise siya na baka uuwi siya by December. Baka Lang !

Pagkatapos kong kumain ng breakfast as of 7:09 a,aligo na ako ng saglitan, nagbihis na din ako nung lukot-lukot kong uniform.

But it’s already 7:32 a.m. Super late na ako! Kaini  Lang

.“Ma, alis na po ako.” Pagmamadali kong sabi ko kay Mama.

.“Oh, eto P80.00; nak pasensaya na ah, wala na kasi akong pera eh. Pagtyagaan mo muna yan.” Sabi ni Mama sa’kin

-Eto papunta na sa school sa Jed’s Academy

-Excited na ako-