JUST FRIENDS?

A touch of love

Eva?

Wolfs kijkt me aan.

Ik verdrink bijna in zijn mooie blauwe ogen

Eva?

Ik probeer mijn tranen weg te knipperen

De brok in mijn keel weg te slikken

Eva, gaat het?

Nee! Wil ik schreeuwen

Maar niemand hoort me

Niemand kan me horen

Eva, het gaat ons lukken!

Nee! Niemand kan me redden

Hij weet niet wat er aan de hand is

Hij kan me niet redden

Eva...

Ik ben niet meer te redden

Het is afgelopen

Mijn leven is voorbij

Eva, wakker worden

Een zachte hand strijkt over mijn wang

Glijdt van mijn wang naar mijn schouder

Eva?

En dan wordt ik wakker

Het was een droom

Het is niet echt

Het is nooit gebeurd

'Eva?' Wolfs kijkt me aan met zijn blauwe ogen. 'Gaat het wel?' Hij wrijft met zijn linkerhand over mijn rug, terwijl hij met zijn rechterhand de tranen van mijn gezicht veegt. Even blijf ik zo zitten, met Wolfs die me over mijn rug aait en dan spring ik op. Waar ben ik mee bezig? Snel loop ik naar de badkamer. 'Ik ben me even aankleden.' Zeg ik en de oude Eva is weer terug. Er is niks gebeurd, er is niks gebeurd! Dan denk ik weer terug aan mijn droom. Het leek zo echt, zo... zo... De tranen branden weer in mijn ogen, maar ik knijp mijn ogen stijf dicht en haal diep adem. Sterk blijven, niet toegeven, nooit toegeven. Laat niemand toe, laat nooit iemand toe, sterk blijven. Dat blijf ik herhalen in mijn hoofd, altijd. Er zijn maar heel weinig momenten dat ik het niet hoor. Dat ik ermee stop. Net was er een van, maar het mag niet gebeuren! Misschien dat sommige mensen vinden van niet, maar dit is de enige oplossing. Zwakheid tonen is geen optie! Voor mij niet! Voor niemand niet! Ze kunnen je hart alleen maar breken, steeds opnieuw. Ik geloof niet meer, niet meer in liefde en chemie. Het bestaat niet! 'Eva?' Er wordt op de deur geklopt. 'Eva? Ben je bijna klaar? Ik moet nog douchen.' Zegt Wolfs vanaf de andere kant van de deur. Ik schiet snel in mijn jeans en t-shirt. 'Ik kom eraan, bijna klaar!' Roep ik en één minuut later sta ik alweer buiten. Mijn haren hangen nog los over mijn schouders maar daar doe ik zo meteen wel iets aan. 'Jij bent.' Zeg ik tegen Wolfs en ik kijk hem aan met een felle blik. Hij moet niet denken dat wat net gebeurde iets betekende. Hij staart me iets te lang aan en zegt dan: 'Los haar staat je goed, Eef.' Dan verdwijnt hij in de badkamer. Radeloos ga ik op het bed zitten, hoe kan ik zo stom zijn. Hoe wil ik me ooit verzetten tegen Wolfs? Iedere keer als ik alleen ben spreek ik mezelf toe. Ik mag niemand toelaten. Maar het enige dat hij hoeft te doen is me aankijken en glimlachen en dan smelt ik. Ik hoor de douche aan gaan en zak op de grond tegen de deur. Ik trek mijn knieën op. Floris Wolfs, een naam, alleen een simpele naam. Een naam die zoveel voor me betekend, ik probeer hem buiten te sluiten. Hem niet toe te laten, maar het is onmogelijk. Het kan niet. Maar hoe kan ik hem ooit vertrouwen, hij heeft me nooit gekwetst. Nooit. Nooit echt. Maar het voelt als stilte voor de storm. Ik durf het niet, kan het niet. Er zijn er teveel voor hem geweest. Het is onmogelijk. Hoe kan ik hem ooit op afstand houden? Ik voel het al maanden aankomen. Ik hou dit niet vol! Er komt een breekpunt, een punt waarop ik niet meer verder kan. Dan blijf ik alleen achter, ik wordt meegesleurd door de stroom en niemand kan me nog redden. Steeds sneller en woester wordt ik naar achter gesleurd. Ik probeer te roepen, maar er komt geen geluid uit mijn mond. Ik probeer terug te gaan, maar ik ben niet sterk genoeg. En dan is het afgelopen. Zover is het nog niet, maar ik voel het water steeds woester worden om me heen. De gevaarlijke stromingen trekken van alle kanten aan me. Nu red ik het nog, maar het lukt steeds minder goed. Het duurt niet lang meer. Ik hoor dat de douche wordt uitgedraaid en snel sta ik op. Ik loop naar de spiegel aan de andere kant van de kamer. Ik zie mijn roodomrande ogen, de sporen die de tranen op mijn wangen hebben achtergelaten. Snel veeg ik ze weg en gooi wat water in mijn gezicht. Dat ziet er al beter uit! Ik bind mijn haar in een staart en verander weer in Eva van Dongen, de vrouw die alles aankan.