FRİENDS

•2• | C.C.

Hellööö! Yeni bölüm sizlerle. 😻

Sizden istediğim tek şey oy ve yorum sayısını yüksek tutmanız, tek isteğim bu. 🙏
Hikaye daha çok yeni, biliyorum. Fakat en başta belirtmek istedim.

Bölüm şarkısı koymak isterdim fakat dinlediğim müziği paylaşmak sır vermek gibi benim için, mâzur görün.

Şu yaptığım küçük duyuruları okuyan varsa gerçekten çok teşekkür ediyorum.

Multimedya: Candiam

İyi okumalar. 🍷

***

Hava gittikçe kararıyordu. Bu gidişle bar sokağına asla zamanında varamayacaktım. Hızlı adımlarla kaldırımda yürürken bir taksi bulmaya çalışıyordum.

Candiam partinin yapıldığı bara araba ile gitmeyi tercih etmişti sanarım.

Arabamız garajda değildi.

Ah! Arabamız mı? Candiam'ın arabası demek istemiştim.

Daha ehliyetim bile yoktu ama araba ile birkaç sefer şehir merkezinde gezmiştim. Ama şuan ayaklarım, giydiğim topuklu ayakkabılar yüzünden ağrıyordu.

Arabayı neden almıştı ki?

Tabi ya, Candiam kesinlikle bana uyuzluk olsun diye almıştı arabayı. Pis uyuz.

Karşı sokaktan bana doğru gelen bir taksi gördüğümde durması için elimi kaldırdım.

Çok tuhaf hissediyordum. Taksiye daha önce çok nadiren binmiştim. Genellikle gideceğim yere araba ile ya da yürüyerek giderdim.

Taksi beni gördüğünde yanıma kadar geldi.

Bar sokağı ile ev arasında fazla uzak bir mesafe yoktu fakat yürümek istemiyordum. Topuklu ayakkabı giymeden önce kesinlikle bir araba ayarlamamam lazımdı.

Çantamı açıp telefonumu aldım. Jessica'ya taksiye bineceğimi haber vermek istiyordum. Telefonun ekran kilidini açarken yanıma para almadığımı farkettim.

Ah, lanet olsun! Partiye çok geç kalmıştım.

Neden hiç birşey planladığım gibi gitmiyordu? Bugün başıma gerçekten çok kötü şeyler geliyordu. Sinirlenmeye başlamıştım.

Taksi şoförünün olduğu tarafa doğru yürüdüm, kapısını açtım ve biraz utanarak

"Şey, merhaba. Yanıma para almayı unutmuşum da. Ben binmeyeceğim. O yüzden oyaladığım için gerçekten üzgünüm" dedim heyecanımdan hızlı hızlı ve peş peşe konuşarak.

Şoför başını olumsuz anlamda salladı ve belli belirsiz bir ifade ile gülümsedi.

"Senin gibilerin unutkan olması çok tuhaf. Sizi gençler..."

Adama gergince gülümsedim ve yeniden üzgün olduğumu dile getirerek hemen eve doğru yöneldim. Taksi yanımdan hızlı bir şekilde geçip yoluna devam etti. Adamı da boş yere meşgul etmiştim. Hepsi benim yüzümdendi aslında, hatalarımı acilen düzeltmem gerekiyordu.