The Eye Contact

Κεφαλαιο 10

Σαββατο πρωι..η Στυλιανα κοιμηθηκε σπιτι μου χθες βραδυ γιατι οι γονεις της πηγαν ταξιδι..ειχαμε ξενυχτησει (οπως παντα)😂 και ετσι δεν υπηρχε περιπτωση να ξυπνησουμε νωρις..αλλα ελα που η Στυλιανα ειχε διαθεση για πλακες και ξυπνησαμε απο τις 7!Δηλαδη ποιο φυσιολογικο ατομο ξυπνα το Σαββατο απο τις 7?!?

Anyway...

Η μαμα μου μας καλημερισε και φαινοταν απο μιλια μακρια πως κατι ειχε..τελικα λυγισε και μας τα ειπε ολα...η αληθεια ειναι πως και εγω και η Στυλιανα μολις το ακουσαμε σαστισαμε! Δεν ειχε να κανει με τιποτα αλλο εκτος απο την Κυριακη...πριν μερικες μερες η Κυριακη ειχε ενα ατυχημα με το αμαξι στο οποιο βρισκοταν αυτη και η μητερα της.Και οι 2 βρισκονταν στο νοσοκομειο σοβαρα τραυματισμενες...μπορει να μην ειμασταν κολλητες με την Κυριακη αλλα δεν θα αντεχα παθει κατι.Την αγαπω εξισου πολυ οπως και ολη την υπολοιπη παρεα. Εξαλλου με αυτην βρισκομουν, οταν πρωτομιλησα με τον Ανδρεα😉.

ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΡΩΙ:
Πλεον ολη η παρεα ηξερε για την κατασταση της Κυριακης και με αφορμη το οτι δεν ειχαμε σχολειο εκεινη την μερα αποφασισαμε να παμε να την επισκεφθουμε στην κλινικη στην οποια νοσηλευοταν...βεβαια δεν ημασταν οι μονοι που το ειχαμε σκεφτει ...οταν φτασαμε εκει ο Φωτης ηταν ηδη εκει και με ποιον νομιζετε?? Με τον Ανδρεα!!!!♡ Ο γιατρος μας ειπε πως καλο θα ηταν να μην μπουμε ολοι μαζι μεσα και ετσι μπηκαν οι πρωτοι μεσα και οι υπολοιποι θα μπαιναμε μεσα αργοτερα. Καθισαμε περιμενοντας εξω,εγω η Στυλιανα ο Φωτης και ο Ανδρεας. Ο Φωτης προτεινε στην Στυλιανα να πανε στην καφετερεια να αγορασουν κατι και εκεινη εγνεψε καταφατικα...και δεν ξερω αν εχετε ξαναζησει απο εκεινες τις τοσο αμηχανες στιγμες που θελετε να ανοιξει η γη να σας καταπιει,παντως αυτη η στιγμη ηταν η αμηχανη στιγμη νουμερο.1234567890 απο τοτε που πηγαμε γυμνασιο...Τις σκεψεις μου διεκοψε(πολυ αγενεστατα) ενας γιατρος που μπηκε τρεχατος στο δωματιο της Κυριακης..τοτε το αγχος με κυριευσε. Ή μαλλον θα το χαρακτηριζα καλυτερα σαν φοβο...Παντος ειχα ταραχτει και αυτο φαινοταν αρκετα,μπορω να πω...

Τοτε ο Ανδρεας σηκωθηκε απο την απεναντι μου,καρεκλα, καθισε στον καναπε οπου καθομουν και εγω,μου επιασε το χερι και μου ψυθιρισε:
"Ολα καλα θα πανε,μην ανυσηχεις"
Ηταν τα πιο ανακουφιστικα λογια που ακουσα ποτε,πολυ απλα γιατι ηταν απο το ατομο το οποιο επρεπε να ηταν...♡
--------------------------------------------------Γεια♡Ελπιζω να σας αρεσε το κεφαλαιο♡
Μην ξεχασετε να βαλετε 🌟
Επομενο στις 14/6♡
Μεχρι τοτε...το μυστηριο συνεχιζεται♡