The Eye Contact

Κεφαλαιο 11

Αυτα τα λεπτα,μεσα σε ολη αυτη την αγωνια και τον φοβο που επικρατουσε γυρω μας,παραμεναμε ετσι...θελοντας να παγωσουμε τον χρονο,μη μπορωντας βεβαια, και να μεινουμε ετσι. Πιασμενοι χερι με χερι και στο μυαλο μου να στρυφογυριζουν ξανα και ξανα τα λογια του, σαν να και καποιος ειχε βαλει το CD στο replay...Τα λογια του,τοσο τρυφερα και η ματια του, κατεστρεφε καρδιες....Δεν μπορουσα με τιποτε να ξεχασω τα λογια του:
"Ολα καλα θα πανε,μην ανυσηχεις"...

1 month later:
Λοιπον...παμε μια ανακεφαλαιωση τι εχει συμβει μεσα στον τελευταιο μηνα:
•Ο Κωνσταντινος εχει σχεδον σταματησει να κανει παρεα μαζι μας γιατι εχει χρονο μονο για την *Νεφελη*
•Η Κυριακη ειναι τελειως καλα και απο αυριο επιστρεφει πισω στο σχολειο
•Η Αλικη και ο Πετρος ειναι ολο φιλακια και αγγαλιτσες σε σημειο που δεν αντεχεται
•ΚΑΙ....ΚΡΑΤΗΘΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΠΙΟ ΣΥΝΤΑΡΑΧΤΙΚΑ ΝΕΑ:
•...ο Ανδρεας με αποφευγει!!
Δηλαδη μετα απο οτι εχει γινει εδω και ενα μηνα κανει λες και δεν υπαρχω. Ή μαλλον λες και ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ να υπαρχω...Εχω απελπιστει...δεν ξερω τι να πιστεψω...και επειδη ο Φωτης ειναι κολλητος του τον βλεπω ΚΑΘΕ μερα ακομη και οταν δεν εχουμε σχολειο που αρχιζω να σκεφτομαι μηπως το κανουν επιτηδες για να μου σπασουν τα ΝΕΥΡΑ!

Το επομενο πρωι(Δευτερα):

-Καλημερα κοριτσαρες!μας καλημερισε ο Φωτης
Τον καλημερισαμε και αρχισαν να συζητανε. Εγω ηξερα πως ο Φωτης και ο Ανδρεας ηταν κολλητοι και ειχα προσπαθησει να τον "ψαρεψω" πριν λιγες μερες αλλα αυτος εκανε τον ανηξερο λες και τρωμε κουτοχορτο...
Η μερα κυλησε ηρεμα χωρις εντασεις και κυριως χωρις να...δω σχεδον καθολου τον Ανδρεα. Ε οχι ρε φιλε δηλαδη,πως μπορω μετα εγω να πιστεψω οτι δεν τρεχει τιποτα και ειναι ολα οκ;Ηταν προφανες πως με απεφευγε και υπηρχε καποιος λογος που δεν ηθελε να με βλεπει...αυτος ο λογος (που ουτε ξερω ποιος ειναι) που συνεβαινε ολο αυτο ειναι που με πειραζει περισσοτερο απο ολα...

Τελευταιο διαλειμμα πριν να σχολασουμε και να τελειωσει και το σημερινο μαρτυριο. Ελα ομως που τιποτε δεν ειχε τελειωσει ακομα...ενω διεσχιζα το προαυλιο συζητωντας με την Σοφια και την Στυλιανα, η Σαββινα ηρθε τρεχοντας καταπανω μας μεσα στην τρελη χαρα.
-Αγαπη μου,μαντεψε! μου ειπε
-Τι; Τι εγινε;την ρωτησα με ανυπομονησια
-Η φιλη μου η Ναταλια απο το τμημα του Ανδρεα μου ειπε πως την ωρα του μαθηματος φωναζαν στον Ανδρεα "Ελενα Ελενα" και αυτος κοκκινησε!!μου ειπε κατενθουσιασμενη
-ΤΙ; Σοβαραα;; Πες μου οτι δεν μου κανεις πλακα;;της ειπα.
-Το ξερεις πολυ καλα πως δεν θα εκανα πλακα για τετοια θεματα.μου ειπε κλεινοντας μου το ματι
Τα συναισθηματα μου εκεινη την στιγμη ηταν αναμεικτα. Δεν ηξερα αν επρεπε να νιωσω χαρα,για το οτι του φωναζαν το ονομα μου, ή αγχος για τον λογο που του φωναζαν ετσι...

Μετα απο λιγο κτυπησε το κουδουνι για να σχολασουμε και περιμενα την Στυλιανα να ερθει για να φυγουμε οταν προσεξα την φιλη της Σαββινας την Ναταλια. Με πλησιασε και αρχισαμε να συζηταμε:
-Ελενα,εμαθες τι εγινε στο μαθημα;με ρωτησε
-Ναι μου τα προλαβανε...μονο που...
-Μονο που,τι πραγμα; με ρωτησε
-Να,δεν μπορω να καταλαβω ΓΙΑΤΙ τον φωναζαν ετσι...της ειπα με αμηχανια
-Τι να σου πω και 'γω...ειλικρινα δεν ξερω,αν ηξερα θα στο 'λεγα. Αν και νομιζω πως του αρεσεις και γι αυτο γινετε ολη αυτη η ιστορια....
-Οκ thanks...της ειπα και γυρισα να φυγω

Αν οντως του αρεσω γιατι με απεφευγε;
Γιατι συνεβησαν ολα αυτα;
Γιατι εκανε πως δεν υπαρχω;
                       ΓΙΑΤΙ;
  ---------------------------------------------------
Γεια♡
Ελπιζω να σας αρεσε το κεφαλαιο♡
Vote my story🌟
Επομενο κεφαλαιο 20/6♡
Μεχρι τοτε...το μυστηριο
συνεχιζεται♡
~Χ~
~Δ~