Bir adam,genç bir adam kim olduğunu bilmiyordu. Bıkmıştı artık yaşamak istemiyordu. Tam hayatına son verecekken bir ses duydu
-Ali Kemal!!
Bu onun sesiydi, sevdiği yıllardır sevdiği kızın o güzel sesiydi. Karşıma geçmişti, bana korkarak bakıyordu, gözleri dolmuştu. İşte o an gözünden bir damla yaş düştü intihar etti göz yaşları ama neden benim için mi akıyordu o yaşlar.
En sonunda gidip gaz lambasını yere fırlattı. Kırılan parçalardan bir tane alıp bileğine doğru götürdü ve söylediği cümle şu oldu " O vakit beraber ölürüz."
Söylediği sözler beni sevdiğinin kanıtıydı. Buna sevinmelimiydim, yoksa üzülmeli mi. Şu an benim için öleceğini söylüyordu. Hayır asla yapamazdım en azından onun için. Vazgeçmeliydim. Silahı yavaşça indirdim Yıldız elindeki parçayı yere bıraktı. Bana ağlayarak sarıldı. İkimizde ağlıyorduk. Ona kim olduğumu sordum gerçekten de kimdim ben? Bana şu cevabı verdi
- Sen benim Kemalim sin Türk yada Yunan olmanın bir ehemmiyeti yok.
Arkadaşlar eğer kitabımı beğendiyseniz lütfen bir oy unuzu eksik etmeyin 💗
