The Second Time Around

Chapter 5

"Maybe you're right. We can't do anything about it. But I bet, you can do something about it. Total ikaw lang naman nakakaalam ng problema mo." Sabat ko kay Intsik na nag-angat ng tingin sakin gamit ang mga malulungkot niyang mata.

"I-I don't know what to do." Sagot ni intsik at nilagok yung hawak na beer.

"What could possibly the reason be?"

"Hindi niyo na dapat pang malaman. Kung ako nga wala magawa, kayo pa kaya?" Sagot niya naman at tumulo na naman ang panibagong luha sa mga mata niya, agad din niya naman itong pinapahiran.

"Pare, panget ba? Kaya ayaw ng mommy mo?" Sabat ng isang lalaki.

"Ulol! Ang bait ni Tita Melba!" Si Pao

"Baka panget ang ugali?" Singit naman nung sumagot kay Angela kanina.

"Baka mahirap?"

"Oo nga no? Baka gold digger?"

"O 'di kaya tambay? Bulakbol?"

"O mayroong bad family background?"

Nakisabay na ang lahat. Pero wala ni isa ang tumumpak. Puro iling lang ang ginagawa ni Yuan.

Hinde naman panget, hinde naman mahirap, hinde masama ang ugali, 'di naman gold digger. At mababait din naman daw yung parents niya. Hmm. May hint na'ko. But I'm not sure yet.

"I can see that you're chinese..." Saad ko sa isang seryusong tono dahilan kung bakit lahat ng mata ay na sa'kin. "..and I guess you're a pure one."

"No I'm not, 3/4 chinese to be exact." Sagot niya sa isang malungkot ngunit seryusong tono.

"Kilala niyo ba girlfriend niya?" Tanong ko sa kanila sabay turo kay Yuan.

Umiling naman silang lahat. Hmm.

"Tinago niya sa inyo, at malamang sa Parents niya. Hindi mo naman ata ikinakahiya? Di naman panget diba? O di kaya bawal? Na kahit sa sarili mong kaibigan di mo sinabi?"

"Di ko sinabi dahil baka kumalat at makalusot sa mga parents ko."

"I see. Hmmm. Correct me if I'm wrong. Your family is maybe strictly abiding and following the Chinese tradition... That Chinese, is for Chinese, that unfortunately, your girlfriend is not." Seryuso kung saad sabay kagat sa Pizza.

Sumeryuso bigla ang titig niya sa'kin, 'di nagtagal ay napalitan din naman ito ng kalungkutan.

"H-how did you kn-know?" Nauutalutal niyang tanong.

"Well, I read a lot about it in some books and I've learned about that years ago sa school. Na lesson na kasi namin." Seryusong sagot ko.

Yumuko siya at tumahimik ang lahat. Wala ni isa ang nagtangkang mag salita. Lahat nakatingin sa'min ni Yuan.

"Yuan, naisip mo nabang pag laban siya? Mahal mo diba?"

Tumango siya at dumaloy ang iilang luha sa pisngi niya. Agad niya naman itong pinunasan.

"Eh yun naman pala eh. Mahal mo naman pala eh. Bakit 'di mo naisip ipaglaban? Takot kaba?"

"Hindi. Hindi ako takot. Mababait ang mga parents ko. Ayaw ko lang silang ma disappoint." Sagot niya habang 'di maka tingin ng deretsu sa akin.

"Ayaw mo silang ma disappoint? Pero nagawa mong sumuko sa inyo ng girlfriend mo? Eh kung gano'n, mahina ka pala eh! RISK! RISK ang tamang gawin mo! Atleast kung 'di uubra, ay wala kang pagsisisihan sa huli. Yuan, look. I'm sure the girl is also experiencing the same. Maybe she'll agree if you'll fight for the both of you. At the same time, kailangan mo ng cooperation niya. Both of you needs to be in action. Well, kailangan niyo maging matatag. Ang pagiging matatag ang pundasyon niyo sa ano mang pagsubok na kahaharapin niyo. For now, eto ang ultimate na challenge para sa inyo. Even for once, try to make it happen Yuan. 'Lam mo? Ang mga parents, sa una lang naman yan eh. Sa huli, pag nakita nilang sincere, pursigido at masaya ka sa ginagawa mo, maiintindihan nila. Trust me, every parents want what's best for their kids. I know they will understand. Maybe not know, but soon... Prove and show them how deserving are you for that chance." Sabi ko sabay ngiti.

Nakaramdam ako ng relief dahil nakita kung may namuong pag-asa sa mga mata ni Yuan.

"Thank you so much? Ah? What's your name again?" Tanong niya habang kunot ang nuo at nakataas ang kilay.

"I'm Denice. You can call me Den." Sagot ko sabay ngiti.

"I don't know how to thank you about this. Y-you opened my eyes and made me realized about many things. You're right. I have to move. And I want it to start right now. Thank you so much Denice."

"You're always welcome."