Spirit of the Glass [On-Going]

chapter 10: end

Angelica's pov:

"end"

End, end, end, end??

Kinuha ko yung spirit of the glass board at binalibag ko! Naiinis na ako kaya sinira sira ko

Pero........

Bumalik din sa dating anyo! What the! N-n-no!

But then, may nagbulong

"Never ever"

Vanessa's pov:

Vanessa: bawal na unli rice huhuhu!
Darlene: pano na yung mang inasal?
Amanda: may mcdo naman
Gian: sa jollibee
Darlene: ayiiiee! Jolly fan siya
Gian: gago gutom lang ako!
Vanessa: guys pana pag mag uunli rice yung starbucks?
Amanda: aabangan ko yan!!

Angelica's pov:

12:00 am

Lumabas ako galing kwarto at tinignan ang isang kwarto, natutulog si raven, ewan, siguro kinagat ng langgam

I glance at the living room at tulog na sila

Uminom ako ng tubig and I glance the room once again

W-w-wala n-n-n

"Aaaaaaaaahhhhhhhh!" Sigaw ko at nahimatay

Amanda's pov:

Narinig ko yung sigaw ni angelica, kinagat yata ng kuto

Pumunta ako sa harapan niya para tulungan siya pero punong puno ng dugo yung kwarto

Oh my god!

Raymond: *nakapikit mata* ano tsismis?
Catherine: kruta! Ba't may dugo?
Cedric: istorb--- nasan na si raven!!!!

Nilagay namin sa kwarto si angelica pero yung window, n-n-nabasag m-mag isa!

"Fault"

Sabi ng hindi pamilyar na boses

Angelica's pov:

Pagkabukas ng mata ko, nakita ko si amanda na iba ng tinitignan,

Angelica: amanda
Amanda: ah eh ah oh!?
Angelica: kailangan na nating umalis
Cedric: so,ang ibig sabihin mo, wala ka nang pake kay raven?
Angelica: hindi naman sa ganun! Bakit ba!!!!!!! Why are you so mean!
Cedric: wey er ye se min! Che!
Angelica: langyah naman cedric!

Nagdabog ako papuntang kusina at kinuha ang kutsilyo

Angelica: please! Ayoko nang mabuhay sa lupa!!!!!!!! *tinutok ang kutsilyo sa dibdib*

Akmang susuntukin ko na sana ng

No one's pov:

Vanessa: aaaaaaaahhhhh! Raymond! Aaaahhh!
Amanda: b-baki----hoy! Letche! Gumising ka!
Cedric: what the f! Ano nang nangyayari!
Angelica: *gulped* no way! Raymond!

Unti unting nawala ang katawan ni raymond, at naging dapo nalang at punong puno ng dugo ang sahig

Catherine: huh? Raymond!!

Habang sa kabila

Darlene: gian! Anong oras na?
Gian: oras na para bumili ng relo
Darlene: seryoso ako gian!
Gian: bakit ako! Hindi naman ako matalino na pagtatanungan ng ganyang bagay! Ako ba nagembento ng buhay?
Darlene: what the f gian! Ang babaw ng mga sinasabi mo! Walang halong biro yung pagsabi ko ng 'anong oras na' tapos ganyan isasagot mo?
Gian: please tumahimik ka muna!
Darlene: may cellphone ka naman diba?
Gian: lowbat! Ano ba! Palibhasa! Walang isip!
Darlene: ang judgemental mo gian!
Gian: shut up! *umalis*
Catherine: pinagaawayan niyo?
Gian: tabi ka nga muna! Bwisit!
Catherine: hmm?

Habang sa kabila

Vanessa: cath, I'm hungry
Catherine: hello hungry, I'm not cat, I'm catherine
Vanessa: I'm serious catherine
Catherine: you are serious catherine? Akala ko ba ikaw si hungry?
Vanessa: you're joking
Catherine: nope, I'm catherine
Vanessa: Kailangan ko ng CHOCOLATEEEE!

habang sa kabila

Angelica: kailangan talaga nating umalis dito!
Cedric: what the f angelica! Masyado kang selfish!
Angelica: ANO BA!? yun lang yung tanging paraan! Magagawhan din natin yan ng solusyon!
Cedric: hanggang salita ka lang naman!
Angelica: bwisit! BWISIT! *nagwalkout*

Pumunta si angelica sa rooftop ng bahay, it was her first time pero wala talaga siyang makitang bahay or anumang bagay! Puno lang, sabi ko nga. Bagay parin yung puno! Living things! Oh! Dibey!

Angelica: pano ngay namin to masosolusyunan!
....: magsisi ka
Angelica: kung sino ka mang nagsasalita! Harapin mo ako!
....: sorry pero di mo ako nakikita, naririnig mo lang ako
Angelica: putangina! MAGPAKITA KA SAKIN! HAYOP KA!
....: kabataan! Hayst!
Angelica: *umiyak* ano ba kasalanan namin?
....: alamin mo!
Angelica: PANOOOOOOOOOOO!!!!