O çocuk beceriksizliğini gösterdiği günün üzerinden 3 ay geçti ve bir daha onu göremedim.Çok üzüldüm.diyemem umurumda bile değil.Sınıfa nöbetçi öğrenci girince direk ayağa kalktım.Müdür kesin beni çağıracaktı.
"Ada Karadağ'ı müdür çağırıyor."
tahmin ettiğim gibi.Ağır adımlarla yürüyerek sınıftan çıktım.Nöbetçi kız bana korkuyla bakıyordu.Bir an biraz eğleneyim dedim içimden.
"hoop baksana bir bana"
kız korkuyla arkasına dönünce anırarak gülmek geldi içimden.
"e-efendim"dedi
"Müdür beni niye çağırdı? biliyor musun nedenini?"
Kız bir an gözlerini kaçırdı.Ne olup bittiğini bildiğini anladım.
"dökül"
Çekinerek bana baktı ve
"başın dertte "dedi.Boş koridorda kahkağalarım yankılandı.
"eee sonra?
ne komik kızsın sen ya ."dedim.O arada odaya vardık.
Kapıyı çalmadan içeri girdim.Müdür alışmış olacak ki yüzüme bile bakmadı.Deri koltuktada bir çocuk oturuyordu.üstünde hoş kot bir gömlek,altında yırtık beyaz kot vardı.kolundaki dövme ona farklı bir hava katmıştı.Gidip koltuğa oturdum ve müdüre döndüm.
"buyurun hocam?"
Müdür bana bakıp konuştu.
"bu arkadaşın Gökhan .Okula bir süre ara verip geri döndü.Ona okulu gezdirmeni istiyorum."
Dedi.Bana dedi.Bana bana ada'ya.
"1.si kendisi benim arkadaşım değil.2.okula gelip gelmediğinden bana ne ve ben niye ona okulu gezdiriyorum ayağı yok mu gezsin bana ne. Yada sınıfta onu gezdirmek isteyen bir çok kız tanıyorum"dedim.
"Ada.sen dün benim odanın camını kırmıştın değil mi?"Dedi.Lanet ossun bea.
"yok hocam hiç olur mu öyle şey kedidir o kedi valla."
Dönüp çocuğa baktım."aa bende arkadaşımızı gezdireyim o zaman okulumuzda.Gezsin,görsün,öğrensin,cahil kalmasın.hadi gel arkadaşım.hocam bu arada biliyorsunuz bende yeriniz ayrı yani seviyorum si-"
"tamam Ada çık hadi.Arkadaşına iyi davran.dedi
"hee ok tm by "dedim
"efendim"hemen arkamı döndüm.
"tabi hemen dedim hocam."çocuk bana bakıp sırıttı.
"iyi günleer" diyip çıktım ve çocuğun yanından ayrılıp bahçeye yürüdüm.
"hey nereye gidiyorsun?"
arkamı dönüp gülümsedim."napcan?Gelcenmi?"dedim
"zaten okulu gezmeyecek miyiz? yani geleceğim" dedi sırıtarak."
gel biz başka bir yere gidelim" dedim.
"İmayla bana bakıp sırıtarak yürümeye devam etti. Bilmiyor ki onu götürdüğüm yerin bizim depo olduğunu.Bilse muhtemelen koşarak kaçar.Mekana vardığımızda gözleri irileşmişti
"bu-burası ne odası?"
gülümseyerek ona baktım "sakin ol sana birşey yapmayacağım. Sohbet edelim diye geldik."
."p-peki"dedi korkak bir sesle Sırıtarak "hadi geç " dedim.
Yavaş adımlarla yürürken birden takıldı ve yere düştü.Yerdeki cam elini kesti.Bir an ona dikkatli bir şekilde baktım ve hatırladım.Bu o çocuktu.Ne kadar değişmiş. Demek ki o yüzden onu okulda göremedim.
"ben sana boşa beceriksiz dememişim .
"şaşkınca bana baktı.
"sen beni tanıdın mı?şaşırdım.tanımaz,umursamazsın sanmıştım."dedi.
Ona yaklaşıp"seninle ilgisi yok benim hafızam iyidir."dedim.Yüzü düştü bir an."hadi gel elini saralım" dedim.Başını salladı.
birden kapı setçe açıldı ve içeri o girdi.
"ne işin var lan senin burada şerefsiz".dedim sertçe
"aaa hiç yakışıyomu ağzına bu kötü cümleler cık cık çok ayıp.
"Birden belinden silah çıkarınca Gökhan'ın önüne geçtim
"sakın!"dedim tok bir sesle.
"demek ona değer veriyorsun ha?"silahı ona doğru çevirdi ve
"öne gel "dedi.
Gökhan hareket etmedi.
"geç lan"
adam bağırınca gökhan önüme geçip cebinden birşey çıkarınca gözlerim kocaman oldu...
sellllaaaam gençlik nasılsınız? bu bölüm daha uzun ve güzel oldu bence.sizce?yorumlarınızı bekliyorum.diğer bölümde görüşmek üzere hoşcakalın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İKİ PSİKOPAT
Dla nastolatków-Hayatının yarısını umursamaz bencil ve yüksek egolu olarak geciren ada -Hiç bir zaman tam olarak özgüven sahibi olamamış bir adet gökhan ve abisi emre -peki ileride her şey değişirse ? -okuyun ve görün bakalım ;-) - kitaptan ufak bir alın...