☁ 10 🌌

4.3K 394 4
                                    


Baekhyun sinirle telefonu kapattı ve tam önünde duran ve hala çalınmaya devam eden kapıyı hışımla açtı. "Ne var!" var gücüyle bağırdı ve bir adım ileriye gitti. Chanyeol şaşkınlıkla karışık mutlulukla ona bakarken çok salak duruyordu. Altında dar yırtık bir kot onun üzerinde de kapşonlu bir tişört ve hırka vardı. Kapşonu kapalıydı.

"Chanyeol yeter!" Baekhyun ellerini iki yana açarak bağırmaya devam etti. "Benimle ilgilenme lanet olası! Beni rahat bırak! Bana, hayatıma karışma! Hayatıma girmeye çalışma! Beni senin varlığına alıştırma!"

Chanyeol hiç etkilenmemiş gibi düz bir surat ifadesiyle ona bakıyordu. Dudaklarında hafif bir tebessüm belirmişti. Baekhyun çatılı olan kaşlarını birleştirmek istermiş gibi daha da çattı. Chanyeol fark etmişti. Baekhyun'un yüzü daha da solmuştu. Yanakları içeriye çekilmiş, yüzü kemiklenmişti. Göz altları yine mosmordu. Burukça gülümsemesini büyüttü ve elini onun kendisine nefretle bakan yüzüne uzattı.

"Yemek yemedin değil mi?" Baekhyun onun elinden uzaklaştı. Chanyeol ona doğru ilerledi. "İlaçlarını almadın değil mi?"

Chanyeol ona yaklaşınca Baekhyun geriledi. "Bu seni ilgilendirmez! Sen benim için hiçbir şeysin Chanyeol! Benim için birşey olmaya çalışma! Uzaklaş benden! Ben iyi değilim! İyi birisi değilim! Daha fazla gelme! Git!"

Chanyeol ona ilerledi ve kaçmasına izin vermeden suratını ellerinin arasına aldı nazikçe. Baekhyun'un gözleri kocaman oldu. Hareket edemedi. "Yemek ye ve ilaçlarını iç. Gi-"

Baekhyun birkaç saniyeliğine girdiği transtan çıkıp Chanyeol'dan kaçtı ve evine girip kapıyı onun yüzüne kapattı. Ardından kilitledi.

Cloud And Sky // Chanbaek Texting ✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin