☁ 27 🌌

3.6K 377 54
                                    


Baekhyun bacaklarını kendine doğru çekip sarıldı. Chanyeol gideli yaklaşık beş dakika olmuştu ama aklının onda kalmasını engelleyememişti. Gözlerini önündeki kitaba dikmiş, dudaklarını kemirmeye başlamıştı. İçinde birşeyler kıpır kıpır ediyordu ve altıncı dakikada o hisse yenik düşüp koşar adımlarla Chanyeol'un bahçesine girdi. İşte oradaydı. Evinin girişindeki çimenlere oturmuş, eliyle yüzünü kapatmış ağlamaya devam ediyordu. Çok içli ağlıyordu.

Chanyeol üzerine düşen gölgeyle kafasını kaldırdı. Baekhyun'u görünce gözleri koskocaman oldu ve kalbinin ritmi yine düzensizleşti. Onun karşısında ikinci kez ağladığı için utanmıştı, hızla gözyaşlarını sildi. Ardından tam ayağa kalkmaya yeltenmiştiki Baekhyun ondan belirli bir uzaklıkta dizlerinin üzerine oturdu.

"Çok çirkinsin."

Ağlama artık

Baekhyun düşüncesini dışarıya vurmadı.

Chanyeol utançla ona baktı ama sonra bakışlarını kaçırdı. Baekhyun onu cidden çok üzen birşeyler olduğunu anlamıştı. Bu yüzden birkaç dakika sonra ona bakamayan Chanyeol'un yanına gitti ve eliyle geniş omzuna dokundu. Chanyeol temasla irkildi. Kırmızılaşmış iri gözleriyle ona baktı.

"Sorun ne?" Baekhyun sessizce sordu, aynı bir fısıltı gibiydi sesi. Chanyeol'un nutku tutuldu. Sesi çok naif ve kibardı. Yumuşacıktı.
Ama sorusunu idrak etmesiyle tekrar gözleri doldu. Dudakları titremeye başladı.

Baekhyun onun daha yakınına geldi ve eliyle omuzunu tuttu. Bunu neden yapıyordu bilmiyordu ama o an sorgulamadı, sonraya sakladı.

"Hey," dedi onunla göz temasını bozmamaya çalışıyordu.

"Koruyucu ailem," dedi Yeol titrek bir sesle. "Onlar yangında.." devamını getiremedi. Küçük hıçkırıklarla ağlamaya devam etti. Baekhyun kaşlarını çattı. Kalbi burkuldu. Garip hissetti. Eliyle onun omzunu sıktı. Tam birşey söliyecekti ki Chanyeol aniden ona sarıldı. İkinci defa.

"İhtiyacım var.." dedi boğuk çıkan sesiyle. "Sana ihtiyacım var."

Öyle bir ses tonuyla söylemiştiki Baekhyun'un nefesi kesildi, kalbinin ritmi değişti ve korktu. Ama kıpırdayamadı. Uzun kollar onu öyle sıkı sarmıştıki hiçbirşey yapamadı. Sarılmadı, ama ittirmedide. Chanyeol Baekhyun'a tutundu.

Ve Chanyeol o gün sakinleşene kadar Baekhyun'un omzunda ağladı.

Cloud And Sky // Chanbaek Texting ✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin